Nierziekte ADPKD: diagnose verbeterd, behandeling stap dichterbij
Array
Promotie
05 januari 2011Tijd:16:15 uur
Locatie: Aula Academiegebouw
Adres: Broerstraat 5, Groningen
Nierfunctie is geen goede aanwijzing om de ernst van Autosomaal dominante polycysteuze nierziekte (ADPKD) in vroeg stadium vast te stellen. Dat blijkt uit onderzoek van UMCG-promovendus Esther Meijer. Dit is belangrijk, omdat nierfunctie als maat wordt gebruikt in bijna alle nierziekten. Nierfunctie is een maat voor de hoeveelheid bloed (in milliliters) die de nier per minuut kan zuiveren. In plaats van naar nierfunctie kan in ADPKD beter gekeken worden naar nierdoorbloeding, niergrootte en NGAL (een schademarker in de urine), zo stelt de onderzoekster vast.
ADPKD is een erfelijke nierziekte die vochtblazen in de nieren doet groeien. Dit leidt tot zeer grote nieren en uiteindelijk tot nierfalen. Naar schatting lijden tussen de 16.000 en 40.000 Nederlanders aan deze ziekte, waarmee het de meest voorkomende erfelijke nierziekte is. Er is nog geen effectieve behandeling voor. De promovendus onderzocht het effect van een mogelijk effectief medicijn in een diermodel van deze ziekte. Dit medicijn, vasopressine V2 receptor antagonisten, ook wel V2RA geheten, beïnvloedt het effect van vasopressine in het bloed en daarmee de vochthuishouding. Het tijdstip van toediening en de dosering van het medicijn lijken van groot belang voor de effectiviteit ervan, zo stelt Meijer verder vast. Met dit onderzoek komt een behandeling van ADPKD een stap dichterbij. Voordat V2RA toegepast kan worden, is echter nog veel onderzoek nodig.
Esther Meijer (Groningen, 1982) studeerde Geneeskunde te Groningen. Ze verrichtte haar onderzoek aan de afdeling Nefrologie van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) en binnen onderzoeksschool GUIDE. Ze werkt inmiddels als internist in opleiding in het Martini Ziekenhuis te Groningen. De titel van haar proefschrift luidt: “Renal disease progression in ADPKD: a role for vasopressin?â€
