RvT Aveleijn komt goedkoop weg met ontslagvergoeding
ArrayDe Raad van Toezicht van Aveleijn is tevreden over de hoogte van de ontslagvergoeding die de gehandicaptenorganisatie moet betalen aan voormalig directeur Van Praet. De rechtbank bepaalde vrijdagmorgen dat Aveleijn een afkoopsom van 200.000 euro moet betalen aan de voormalig directeur. Van Praet had een afkoopsom van 750.000 euro geeist. De rechter bepaalde ook dat de arbeidsovereenkomst met Van Praet is ontbonden. De Raad van Toezicht kan nu op zoek naar een opvolger voor Van Praet. Voorzitter
Die twee ton ontslagvergoeding doet recht geen recht aan de zaken die bij Aveleijn zijn gebeurd. Op de werkvloer werd hij door zijn vier regiodirecteuren op handen gedragen, maar lager in de hierarchie werd hij toch vooral als een ‘moraalridder’gezien. Tegenwerking zou Van Praet niet dulden, op straffe van ontslag of overplaatsing. Van Praet regeerde vanuit ‘Het Witte Huis’ in Borne, zijn paleis. Rechtstreeks contact met hem is niet of nauwelijks mogelijk.
Daar komt bij dat hij iedereen in de organisatie zuinig aan moest doen en een voorbeeld moest zijn, alleen op zichzelf bezuinigde hij niet. In zeven jaar tijd incasseerde hij forse loonsverhogingen. Hij nam zelf het initiatief om zijn volle beurs verder te vullen met een renteloze lening, wat in feite het oneigenlijk gebruik maken van zorggeld is. Velen vinden dit normloos en geen voorbeeld van goed bestuur. Johan van Praet is ontmaskerd als iemand die op gezette tijden vooral goed voor zichzelf zorgde. Waar in de gehandicapten zorg dagelijks moet worden geroeid met de riemen die ze hebben, gedroeg Johan van Praet zich als een Rupsje Nooitgenoeg, die lucratieve deals sloot om er vooral zelf beter van te worden. En de Raad van Toezicht heeft willens en wetens meegewerkt aan dit ‘grote graaien’ binnen de zorg. Die opvallende hebzucht is niet passend bij een zorginstelling die met publiek geld wordt betaald. De echte problemen rondom van Praet begonnen pas toen de directeur niet meer tevreden was met zijn salaris plus bonus van een kleine twee ton en een auto met een cataloguswaarde van zeventig mille. Van Praet vond zichzelf nog niet goed genoeg beloond. En de Raad van Toezicht kon wel met hem meevoelen. Daarom kreeg hij een renteloze lening van 550.000 euro voor zijn huis in Tubbergen. Bovendien werd hem een ‘meerjarige waardevastgarantie’ gegund; mocht zijn huis in Tubbergen van pakweg 7,5 ton in waarde dalen, dan zal AveleijnSDT daar uiteindelijk de prijs voor moeten betalen.
Wellicht dat de ABVAKAbo FNV ook eens in deze zaak en de zaak Philadelphia kan duiken. Veel publiek geld is door graaiend bestuurder niet aan zorg besteed.