Type incontinentie bij mannen kan op basis van de symptomen worden ingedeeld
ArrayIncontinentie bij #mannen kan op basis van de symptomen in groepen worden onderverdeeld. Deze groepen kunnen nuttig zijn bij de diagnose. Mannen die last hebben van nadruppelen na het urineren, kunnen baat hebben bij bekkenbodemspieroefeningen en ‘melken’ van de urethra. Inspanningsincontinentie bij mannen komt meestal voor na een prostaatoperatie en aandrangincontinentie wordt vaak veroorzaakt door een vergrote prostaat of goedaardige prostaathypertrofie, een blokkade of andere operatieve ingrepen zoals darmresectie. De term gemengde #incontinentie is van toepassing wanneer beide symptomen aanwezig zijn.
Patiënten met de volgende symptomen moeten direct naar een uroloog worden verwezen: recidiverende incontinentie, incontinentie die gepaard gaat met pijn, hematurie, recidiverende infectie, onvolledige blaaslediging, irradiatie van de prostaat of een radicale bekkenoperatie.
Voorgeschiedenis
Een gedegen onderzoek naar de medische voorgeschiedenis moet uitgevoerd worden om de juiste aard van de incontinentie te bepalen. Daarbij moeten alle voorgaande operatieve ingrepen en andere relevante aandoeningen of medicaties in kaart worden gebracht.
Het lichamelijk onderzoek bestaat uit: onderzoek van de buik/blaas op aanwezigheid van stenen, diverticuli of tumoren, rectaal onderzoek naar fecale impactie en een onderzoek naar sacraal en centraal zenuwstelsel om de psychische toestand en neurologische factoren te bepalen. Aan de hand van urine-onderzoek moeten infecties en hematurie worden uitgesloten. Behandel infecties en maak een nieuwe beoordeling.
De levenskwaliteit moet beoordeeld worden om het effect van de incontinentie op het individu te kunnen bepalen en tevens moeten de mobiliteit en het vermogen om het toilet te bezoeken, beoordeeld worden.
Inspanningsincontinentie (Post-Prostatectomie)
Inspanningsincontinentie voor urine komt bij mannen meestal voor na een prostaatoperatie, maar soms ook in andere gevallen. Er is sprake van onvrijwillig urineverlies bij activiteiten zoals hoesten, rennen, springen, enz. Dit varieert per persoon. Sommige mannen hebben slechts een gering urineverlies tijdens een korte tijd, terwijl anderen constant urineverlies kunnen hebben over een lange termijn. Velen herstellen volledig met een goede behandeling.
Aandrangincontinentie
Aandrangincontinentie wordt gedefinieerd als onvrijwillig urineverlies met een sterke aandrang om te urineren. Net als inspanningsincontinentie moet aandrangincontinentie in eerste instantie behandeld worden met niet-invasieve methoden. Aandrangincontinentie wordt vaak veroorzaakt door vergroting van organen (bijvoorbeeld BPH) of een voorafgaande operatie.
Gemengde incontinentie
De term gemengde incontinentie wordt gebruikt als er zowel symptomen van aandrangincontinentie alsook van inspanningsincontinentie aanwezig zijn. Volgens het International Continence Committee van de WGO verdient het aanbeveling om de symptomen van de predominante aandoening het eerst te behandelen. Maar de eerstelijns behandelingen voor zowel aandrangincontinentie als inspanningsincontinentie zijn steeds de non-invasieve maatregelen: veranderingen in de leefstijl, blaastraining en bekkenbodemspieroefeningen. Als deze technieken falen of slechts een beperkt resultaat opleveren, kunnen geneesmiddelen worden verstrekt voor de overige, meest prominente symptomen. Als dat geen resultaat heeft, moet er nader onderzoek plaatsvinden.
Nadruppelen na het urineren
Nadruppelen na het urineren wordt behandeld met een combinatie van bekkenbodemspieroefeningen om de sluitspier te verstevigen en het melken van de urethra na het urineren.
Overige vormen van incontinentie
Er zijn nog andere vormen van incontinentie, die misschien niet onder te brengen zijn in bovengenoemde categorieën.
