Cliëntenbeweging aangeslagen door dood patiënt in GGZ-kliniek
Array
Nederlandse Patienten Consumenten Federatie
Het Landelijk Platform GGz is nog altijd ontzet over de weigering van een ziekenhuis om een zwaargewonde psychiatrische patient te behandelen. De 37-jarige suïcidale Raymond Westendorp was opgenomen in een isoleercel van GGZ-instelling Dimence in Deventer, waar hij zichzelf tot bloedens toe verwondde. De stelselmatige weigering van het naastgelegen Deventer ziekenhuis om hem op te nemen kostte de man na enkele gruwelijke weken zijn leven.
Dat bleek uit een reconstructie die het EO-programma De Vijfde Dag gisteravond uitzond. ‘Afschuwelijk en onverteerbaar’, betitelt Marjan ter Avest, directeur van de Landelijk Platform GGz de gang van zaken. ‘Natuurlijk is het lastig omgaan met iemand die zichzelf verwondt’, vervolgt ze. ‘Maar we hebben het hier over een ernstig zieke man die uiteindelijk volkomen afhankelijk is van de professionele zorg. En als je ziet hoeveel hoogopgeleide professionals erbij betrokken zijn geweest, dan vind ik het onbestaanbaar dat iemand op deze wijze overlijdt.
Dit was nooit gebeurd als Raymond geen psychische problemen had. Blijkbaar zijn ziekenhuizen onvoldoende toegerust om mensen die naast somatische klachten een psychische aandoening hebben te behandelen. Maar het niet behandelen van mensen met een psychische aandoening is onverantwoord, onacceptabel en tegen de wet.’
Grote kritiek heeft Ter Avest ook op het optreden van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ), die ‘ver onder de maat’ heeft gehandeld. ‘Toen, maar ook nu. De enige toezichthouder die we voor deze kwetsbare groep hebben, neemt genoegen met een intern onderzoek, zwijggeld voor de familie en een rapport dat in de doofpot verdwijnt. Als déze zaak al niet schrijnend genoeg is, wat moet er dan nog gebeuren voordat de inspectie serieus in actie komt? De sombere conclusie die clienten en familie in de psychiatrie hieruit kunnen trekken is dat men uiteindelijk alleen staat.’
De directeur van het Landelijk Platform GGz is wel te spreken over het verzoek van de Tweede Kamer om een onafhankelijk onderzoek. Want Ter Avest heeft na de reportage nog tal van vragen: Waarom liet Dimence het na om de Inspectie in te schakelen nadat Raymond stelselmatig door het Deventer Ziekenhuis werd weggestuurd? Op welke gronden moest Raymond, sterk verzwakt door gebroken ribben, een geperforeerde long en hersenletsel terug in de isoleer? Zonder matras, pijnstillers, adequate zorg? Waarom werd de familie op afstand gehouden? En waarom werkten alle partijen eraan mee dat de zaak in de doofpot verdween?
Ter Avest: ‘In plaats van de discussie te openen hoe je deze moeilijke groep patienten moet behandelen, zwijgen beide instellingen én de inspectie het voorval dood en wordt de familie afgekocht. Dit had nooit mogen gebeuren.’
Bron: NPCF
