Opendeurenbeleid voor mensen met dementie dichterbij met leefcirkels
ArrayVerpleeghuizen worstelen met de invoering van het opendeurenbeleid, schrijft RTL Nieuws. Personeel en bestuurders van de instellingen zijn vaak bang dat bewoners buiten verdwalen als de deuren van de instelling open blijven. Met dynamische leefcirkels kan een groot deel van deze angst worden weggenomen.
Het opendeurenbeleid valt onder de Wet zorg en dwang (Wzd) die sinds 1 januari 2020 geldt. Deze wet moet voorkomen dat mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening, zoals dementie, onvrijwillige zorg krijgen. Veel verpleeghuizen werken echter drie jaar na de invoering nog niet met een opendeurenbeleid.
Bij de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) zijn geen exacte cijfers bekend over hoeveel instellingen het nieuwe beleid nog niet hebben toegepast. Veel bestuurders, familieleden en zorgmedewerkers vinden het spannend en zijn bang dat mensen weglopen en verdwalen, aldus RTL Nieuws.
Dynamische leefcrikels
De technologische oplossing van een ‘dynamische leefcirkel’ kan een deel van deze angst wegnemen. Een bewoner draagt een tag bij zich, die zijn bewegingsruimte ‘op maat’ inregelt. Sommige deuren gaan voor de bewoner open, andere deuren blijven gesloten.
Het uitgangspunt is om de leefruimte, waarin de bewoner zich vrij kan bewegen, zo groot mogelijk te laten zijn. De grootte van deze leefruimte, of ‘leefcirkel’, is persoonsafhankelijk en kan worden aangepast. De inzet van deze zorgtechnologie vermindert merkbaar de onrust onder bewoners. Leefcirkels vergroten ook de veiligheid van bewoners en hun omgeving en voorkomen dat bewoners gaan (ver)dwalen.
Testen
In het project FreeWalker werkt Vilans samen met Nederlandse en Europese partners aan flexibele en praktische inzet van leefcirkels. Want er kunnen zich nog problemen voortdoen met deze technologie. Zo komt het met leefcirkels met een groter bereik wel eens voor dat een bewoner met een tag voor een deur staat en deze blokkeert. Andere bewoners en bezoekers – zonder tag – kunnen dan niet naar binnen en naar buiten.
Daarom zoeken we steeds naar mogelijkheden om bewoners met een tag af te leiden. Zodat hun neiging om te dwalen of de uitgang te willen passeren afneemt.
Sommige bewoners vinden de tag – een polsbandje – vervelend en maken dit kapot. Dan is het plaatsen van een tag in de schoen een alternatief. We testen volop met de technologie van de leefcirkels om de inzet ervan te verbeteren.
Henk Herman Nap, Senior onderzoeker Ehealth, Vilans