Titia Vriesendorp, internist-endocrinoloog: “Nodig de accreditatie-commissie eens uit”
ArrayTijd voor het nieuwe nascholen?
Healthtech maakt tijdens de Covidcrisis ineens vaart. Door social distancing en de noodzaak om de groeiende druk op de tweede lijn te bedwingen, vindt er momenteel een kleine revolutie in de zorg plaats. In communicatiestructuren vooralsnog, maar het is een welkome en interessante ontwikkeling met mogelijkheden, waaronder een nieuwe vorm van nascholen. In deze interviewreeks delen vijf specialisten hun visie over het onderwerp.
Een van die ontwikkelingen is het meedenkconsult. Stel: een huisarts ziet een patiënt met een complexe pathologie waar hij of zij niet direct een antwoord op heeft. Doorverwijzen naar de specialist? Het hoeft niet meer direct. Via (o.a.) Prisma van healthtech-onderneming Siilo, kan de huisarts een vraag uitzetten in een digitale groep met specialisten. Onder meer op het gebied van oncologie, gynaecologie, orthopedie, interne geneeskunde en neurologie.
Die specialisten bekijken de casus en geven advies op een tijd wanneer het hen uitkomt. Het resultaat? In veel gevallen kan de patiënt zonder doorverwijzing bij de huisarts behandeld worden. De enkele verwijzing die wel doorgaat, is daarmee zonder meer zinvol.
Goede indruk
Titia Vriesendorp is als internist-endocrinoloog werkzaam bij het diabetescentrum in het Zwolse Isala. Daarnaast kunnen huisartsen haar, en andere specialisten, via Prisma consulteren over grensgevallen in hun praktijk. ‘Ik vind dat ontzettend leuk om te doen,’ zegt Titia. En die groepsdiscussies zijn op hun beurt ook zinvol voor haar eigen patiënten in Isala.
Ze ligt toe: ‘Ik werd tijdens de dienst gebeld door een arts-assistent over een kuitvenetrombose. In de richtlijn staat nog dat we dat met injecties behandelen. Maar Jan Westerink (red. internist vasculair geneeskunde, UMCU) had in Prisma net in een soortgelijke casus geadviseerd om tabletten te geven. Zijn advies was onderbouwd met referenties van recent verschenen studies die de gelijkwaardigheid van injecties en tabletten aantoonden. Dat was echt veel fijner voor de patiënt, want die hoeft dan niet te spuiten. En ik maakte een goede beurt bij de arts-assistent met mijn up-to-date kennis!’
Superspecialisten
‘Het zijn per definitie soortgelijke problemen. De problemen waar huisartsen tegenaan lopen, daar lopen we zelf ook tegenaan. Het zijn vaak grensgevallen waar de richtlijn niet volstaat. Die is altijd de samenvatting van de studies van dat moment. Maar onderzoek ligt niet stil. En het mooie is: je kunt zelf niet alle nieuwe studies bijhouden. Zeker niet in situaties waar een mogelijke diagnose verschillende specialismen overlapt. Dan is het ook voor ons een uitkomst als er een superspecialist op Prisma zit die op de hoogte is van de laatste ontwikkelingen.’
En hoeveel baat heeft de patiënt zelf eigenlijk bij zo’n meedenkconsult? ‘Als je denkt aan het op peil houden van post-academische kennis, denk je al snel aan cursussen en congressen. Sinds Covid is samenkomen niet altijd mogelijk. Nu zijn er veel online congressen, en dat is soms van 9 tot 6 op je stoel praatjes bekijken. Zonder interactie. Ik vraag me af hoeveel daarvan blijft hangen.’
Interactie en duiding
‘Je leert toch het meeste van de interactie en nabespreking. Er is onder artsen en specialisten enorme behoefte om nieuwe informatie samen te duiden en de vertaalslag te maken naar de dagelijkse praktijk. En dat is zo leuk aan Prisma. Je zit daar met veel kundige mensen in een groep die allemaal net weer anders naar zo’n casus kijken. Dus het aangereikt krijgen van meerdere invalshoeken draagt enorm bij aan de praktische toepasbaarheid van medische kennis, en daar heeft de patiënt natuurlijk direct baat bij.’
Praktische meerwaarde dus, maar is een service als het meedenkconsult ook accreditatiewaardig? ‘Er zijn regels voor nascholingen,’ zegt Titia. ‘Eén daarvan is dat de inhoud van het leertraject vooraf bekend en kwalificeerbaar moet zijn. Dus als ik een cursus maak – ik ben momenteel bezig met een cursus over technologische diabetesbehandeling – moet alles vooraf helemaal klaar zijn. En bij Prisma komt de casus zoals die komt. Je kunt vooraf niet zeggen wat je gaat aanbieden.’
‘Het tweede is dat er normaalgesproken een inhoudsdeskundige aan het accreditatietraject deelneemt die beoordeelt: “klopt het allemaal wel wat hier wordt aangeboden?” Die persoon mis je in Prisma ook. Dus ik begrijp dat dat een obstakel is waar we goed naar moeten kijken.’
Maar Titia ziet gelukkig wel mogelijkheden. ‘Ik weet niet zeker of je meer artsen en specialisten in Prisma krijgt als je actieve deelname accrediteert. Ik zelf doe het vanuit passie voor mijn vak, ik ga er vanuit dat dat voor veel anderen ook geldt. Natuurlijk is het goed om er iets tegenover te stellen, maar ik denk niet dat beloning de hoofdmotivatie zou moeten zijn.’
Vakidioten
‘Medisch specialisten zijn echt vakidioten, die zitten niet vaak om accreditatiepunten verlegen. Maar ik zou zeggen: nodig eens wat specialisten uit accreditatiecommissies uit om een aantal weken mee te lezen met Prisma. Dan wordt de meerwaarde vanzelf duidelijk en dan kunnen we over een model of een oplossing praten.’
‘Wil je Prisma en andere meedenkconsultservices echt breder inzetten om de druk op de tweede lijn terug te dringen, dan denk ik dat deelname gewoon via het systeem vergoed moet worden. We doen bij Isala ook aan teleconsultatie, dat nog erg 1.0 is, maar wat wel vergoed wordt.’
‘Prisma zou daarvoor een goed medium zijn, misschien wel beter dan de bestaande teleconsultatie omdat bij Prisma meerdere specialisten hun mening geven. Ik zie ook wel een toekomst waarin het gelinkt wordt aan het EPD. Dat zou echt een uitkomst zijn. Ook voor de patiënt, want in die constructie worden wij wel geconsulteerd, maar blijven zij in de eerste lijn. Geen rekening voor hen, dus het eigen risico blijft onaangesproken.’
In Prisma wisselen momenteel ruim 1000 huisartsen en 160 specialisten uit 37 specialismen kennis uit via 21 teams.
Jolanda Clement | Siilo – practice medicine together
