Overbelasting mantelzorgers
ArrayDe Tweede Kamer behandelt maandag 15 juni veel zorgonderwerpen die van belang zijn voor mensen met een beperking of chronische ziekte. In een brief vraagt Ieder(in) onder meer aandacht voor de combinatie van werk en mantelzorg, gebrek aan passende huisvesting en de toepassing van onvrijwillige zorg.
Aanbevelingen Ieder(in) :
- Verbreed de doelgroep bij het opzetten van expertisecentra langdurige zorg (agendapunt 5)
- Bundel kennis en expertise over gezinnen met kinderen met zeer ernstige verstandelijke en meervoudige beperkingen – ZEVMB (agendapunt 17)
- Zorg voor goede toepassing van de Wet zorg en dwang – ook in corona tijd – en voorkom verlenging van de overgangsperiode (agendapunt 23)
- Breid de opdracht voor de Taskforce wonen en zorg uit naar mensen met een beperking of chronische ziekte van alle leeftijden (agendapunten 16, 35 en 40)
- Meer ondersteuning nodig voor combineren werk en (mantel)zorgtaken (agendapunten 28 en 41)
- Maak snel voortgang met de uitvoering van het hulpmiddelen-akkoord (agendapunt 45)
- Voorkom achteruitgang rechtspositie mensen met een zorgvraag (agendapunt 49)
Werk en (mantel)zorgtaken
Steeds vaker moeten mensen werk combineren met mantelzorg voor ouderen en mensen met een beperking of chronische ziekte en voor kinderen met levenslange, levensbrede beperkingen. Het beroep op mantelzorgers loopt enorm op – ook juist nu tijdens de corona-crisis. Als werk en mantelzorg nog meer moeten worden gecombineerd, betekent dit dat er op de werkvloer meer aandacht moet komen voor de zorgtaken van werknemers. Werkgevers en werknemers moeten hierover meer samen in overleg. We vragen de minister hierover in gesprek te gaan met werkgevers- en werknemersorganisaties en een wettelijk mantelzorgverlof in te voeren.
Respijtzorg
Ook gemeenten spelen een rol bij het ontlasten van (werkende) mantelzorgers. Wij zien in de praktijk dat ondersteuning in de vorm van respijtzorg hard nodig is, zowel binnen gezinnen als voor mantelzorgers. Uit onderzoek blijkt echter dat meerdere gemeenten bewust beleid voeren om respijtzorg te ontmoedigen of helemaal niet meer aan te bieden. We vragen de minister een einde te maken aan dit ontmoedigingsbeleid.
Taskforce wonen en zorg uitbreiden
Uit recent onderzoek (Verwey Jonker Instituut) blijkt dat honderdduizend mensen met een beperking niet de woningaanpassingen, zorgondersteuning en woonbegeleiding ontvangen die ze nodig hebben. Er is een gebrek aan plaatsen voor zelfstandig wonen met aanpassing, begeleiding of zorg. Dat geldt vooral voor jongeren met meerdere beperkingen en matige of ernstige belemmeringen. Er zijn dan ook snel maatregelen nodig om jongeren en volwassenen met een beperking toegang tot passende huisvesting te geven.
Het programma Langer Thuis en de opdracht aan de Taskforce Wonen en Zorg bieden hiervoor aanknopingspunten. Beide richten zich momenteel echter primair op de doelgroep ouderen.
Ieder(in) vraagt in de brief onder andere aan de minister om de Taskforce Wonen en Zorg expliciet de opdracht te geven zich te richten op álle leeftijdsgroepen met een beperking/aandoening.
Voorkom verlenging overgangsjaar Wet zorg en dwang
De afgelopen weken is het ministerie van VWS gevraagd te overwegen om het huidige overgangsjaar voor de Wet zorg en dwang te verlengen. Aanleiding hiervoor zijn de coronacrisis en de gevolgen daarvan voor de invoering van de wet. Voor cliënten/naasten is verlengen echter niet aan de orde. Het is voor hen van belang dat de wet uitgevoerd wordt zoals deze is bedoeld, ook tijdens de coronacrisis.
Ieder(in) krijgt verontrustende signalen van haar achterban over onvrijwillige zorg, zoals het toepassen van dwangmedicatie zonder de wet te volgen. Zoals bij iedere invoering van een nieuwe wet, kost het tijd om volledig ingebed te raken binnen een zorgorganisatie. Een verlenging van het overgangsjaar biedt hiervoor volgens Ieder(in) geen oplossing.
Andere aandachtspunten in de brief aan de Tweede Kamerleden:
- Realiseer uitvoering van het hulpmiddelen-akkoord
Begin dit jaar heeft de minister van VWS samen met betrokken partijen een actieplan en een ‘normenkader’ Hulpmiddelen opgesteld.
De afspraken uit het actieplan zijn nog steeds niet uitgewerkt, er is geen zicht op een verbetering van de uitvoering en er is nog geen monitor gestart. Tegelijkertijd zien wij in de praktijk dat bij de toegang en levering van hulpmiddelen door de covid-crisis de achterstanden verder oplopen. Ieder(in) vraagt met klem dit actieplan en de bijbehorende afspraken op korte termijn uit te voeren. - Verbreed doelgroep bij het opzetten van expertisecentra langdurige zorg
Om tegemoet te komen aan de complexe en intensieve zorgvraag van mensen over de verschillende stelselwetten heen, dient bij het opzetten van expertisecentra de doelgroep verbreed te worden. Dat betekent dat de expertise zich niet alleen richt op de Wet langdurige zorg, maar dat die wordt uitgebreid naar de Wet maatschappelijke ondersteuning, Jeugdwet en Zorgverzekeringswet.
- Bundel de kennis en expertise voor gezinnen die te maken hebben met ZEVMB
De werkgroep Wij zien je Wel pleit voor een integraal wettelijke kader voor alle hulpmiddelen, vervoersvoorzieningen en woningaanpassingen voor gezinnen met ZEVMB (Zeer Ernstige Verstandelijke en Meervoudige Beperkingen). Wij onderschrijven dit en zien graag dat de minister de aanbevelingen van Wij zien je Wel volgen. - Trek Wetsvoorstel resultaatgericht beschikken in
Eerder dit jaar heeft een consultatie plaatsgevonden over het wetsvoorstel dat resultaatgericht beschikken mogelijk moet maken, ondanks het afwijzen hiervan door de Centrale Raad van Beroep. Het wetsvoorstel brengt meer onzekerheid, een nog dominantere rol voor de aanbieder en flexibiliteit die alleen ten goede lijkt te komen aan de aanbieder. Ieder(in) roept de minister op om dit wetsvoorstel in te trekken.
De brief van Ieder(in) aan de Tweede Kamer:
Bron: Ieder(in)
