MUMC+ Onderzoekers maken bijzondere 3D-beelden van het binnenoor
ArrayScans tonen gedetailleerde structuren en individuele zenuwen
Onderzoekers van het Maastricht UMC+ hebben zeer gedetailleerde driedimensionale beelden kunnen maken van de anatomie van het menselijk binnenoor. Een orgaan dat vanwege de complexiteit, ligging en gevoeligheid moeilijk te bestuderen is en waar nog weinig gedetailleerde anatomische kennis van is. Met geavanceerde analysesoftware, zogeheten micro-CT-scans en een speciaal kleuringsmiddel konden ze de beelden produceren. De wetenschappers beschrijven en visualiseren hun resultaten in het wetenschappelijk tijdschrift Frontiers in Neuroanatomy
Het vier centimeter lange orgaan ligt diep in het zogeheten rotsbeen, achter het oor en bestaat onder meer uit het slakkenhuis en het evenwichtsorgaan. Deze structuren kunnen respectievelijk geluidgolven en versnellingen detecteren en omzetten naar signalen. Deze omzetting gebeurt in duizenden kleine structuurtjes. De signalen worden daarna via microscopisch dunne zenuwen doorgegeven aan het brein om te kunnen horen en om het evenwicht te bepalen. Ter vergelijking, de dikte van een afzonderlijke zenuw kan tot wel honderd keer dunner zijn dan een menselijke haar.
Gedetailleerde kennis binnenoor
Momenteel worden veelal tweedimensionale ‘platte’ beelden en vereenvoudigde modellen van het binnenoor gebruikt. Deze geven echter niet genoeg inzicht in de ruimtelijke opbouw van anatomische structuren en bevatten daarnaast te weinig detail om te onderzoeken welke variatie er bestaat tussen mensen. Om de beelden te kunnen maken gebruikten de onderzoekers een speciaal kleuringsmiddel (osmium tetroxide). Door deze kleuring kunnen alle structuren van het binnenoor zichtbaar worden gemaakt met behulp van micro-CT-scans en speciale software die is ontwikkeld door de Maastrichtse onderzoekers. Op de resulterende driedimensionale beelden zijn unieke structuren te herkennen en zelfs individuele neuronen zichtbaar. Deze informatie kan gebruikt worden voor het verbeteren van bestaande behandelingen en de zoektocht naar nieuwe innovaties, zoals het verbeteren van het cochleair implantaat of de ontwikkeling van een kunstmatig evenwichtsorgaan.
Het onderzoek is uitgevoerd in samenwerking met verschillende universiteiten in Oostenrijk en Zwitserland.