Respect in plaats van weigeren van verantwoordelijke co-assistenten AMC
ArrayDoor de zaak in Tuitjenhorn zijn huisartsen niet meer zo happig om co-assistenten van het AMC te begeleiden of toe te laten in hun praktijk in het kader van hun opleiding, dat bevestigt een woordvoerder van het ziekenhuis. Er zijn zo’n vijf tot tien de huisartsen weigerachtig om co-assistenten van het AMC toe te laten in hun praktijk.
Ik vind juist dat zelfstandig denkende en verantwoordelijke co-assistenten geroemd en geprezen moet worden, zegt Janine Budding van MedicalFacts, in plaats van dat ze geweigerd worden. Kritische co-assistenten vormen de nieuwe ruggegraat van de veranderende eerstelijnszorg. Huisartsen moeten meer nadenken over de toekomst van hun praktijkvoering en kritisch kijken naar eigen handelen en ook kritisch kijken en handelen op het functioneren van collega huisartsen. Aan de bel trekken als er normoverschrijdend gedrag wordt waargenomen, is daarin een belangrijk onderdeel om patiënten te beschermen. 
De maatschappij verandert fundamenteel en de huisartsenzorg is daarop nog onvoldoende voorbereid. Vooral artsen die zich bewust bezighouden met bezig met het raakvlak tussen de geneeskunde, duurzaamheid, patiëntgericht handen en ethiek kunnen die slag maken om in de toekomst betere eerstelijns zorg te kunnen leveren. Het leeuwendeel van de werkzaamheden betreft de onafhankelijke advisering van patiënten over de borging van het recht op medische verzorging en nut en noodzaak van behandeling in de tweedelijn. Het vakgebied huisartsgeneeskunde heeft te weinig aanzien gehad maar kan juist met die maatschappelijk betrokkenheid scoren.
Het werk als huisarts stelt hoge eisen aan het onafhankelijk oordeelsvermogen, creativiteit om snel oplossingen te vinden voor niet problemen zoals overdiagnose, onderdiagnose, overbehandeling en onderbehandeling en de kosten te beheersen maar vooral ook betere zorg te leveren. Gezien de soms complexe vraagstellingen is intercollegiaal overleg belangrijk. Ook zal het intercollegiale beoordelingsgesprek zal een grote rol gaan spelen in de toekomstige huisartsengeneeskunde. Die enkele gemotiveerde artsen in opleiding die bereid zijn dit al in de opleiding in praktijk te brengen moeten juist gestimuleerd worden en geprezen worden voor hun moed. Nu wordt het dappere optreden van de co-assistent van het AMC wellicht teveel gezien als ‘klikken’ of als klokkenluider activiteiten waar men het liefst zo weinig mogelijk mee te maken wil hebben.
Voor huisartsen is het op peil houden van de vakkennis en het leveren van een bijdrage aan de ontwikkeling van het vakgebied een primaire verantwoordelijkheid en opgave van de toekomstbestendige huisarts. Maar ook het verantwoordelijk optreden naar elkaars handelen speelt een belangrijk rol bij het corrrect doorgeven en delen van kennis, zoals dit is vastgelegd in de artseneed.
Het huisartsgeneeskunde heeft dringend behoefte aan artsen die vanuit een positieve motivatie, en op basis van volstrekte vrijwilligheid, bewust kiezen voor het vak en oog hebben voor de complexe achtergronden en ontwikkelingen. Juist deze co-assistent heeft met de melding blijk gegeven ook dit onderdeel goed te willen invullen. Het lijkt me voor iedereen duidelijk dat de co-assistent zeker niet heeft gekozen voor de makkelijke weg.
Het AMC hamert er en dan ook terecht op dat de IGZ zo snel mogelijk openheid van zaken moet geven rond het onderzoek de gebeurtenissen in Tuitjenhorn. Zodat voor iedereen duidelijk is welke keus het AMC en deze co-assistent hebben moeten maken. Ik heb er diep respect voor.
