Wachtkamerbeleid bij mazelen
ArrayMazelen is een van de meest besmettelijke infectieziekten. Geïnfecteerde personen zijn besmettelijk van 4 dagen voor het ontstaan van de huiduitslag tot 4 dagen daarna. Wanneer het mazelenvirus in de omgeving van de patiënt aanwezig is, zal het dan ook moeilijk zijn om ongevaccineerde personen tegen besmetting te beschermen. Dit geldt vooral in gebieden waar de incidentie van mazelen relatief hoog is, zoals in de biblebelt.
Besmetting binnen de wachtkamer
In gebieden waar nog weinig of geen mazelen is vastgesteld, kan gestreefd worden om verspreiding van het virus zo veel mogelijk te beperken. Hoewel de kans op besmetting buiten de wachtkamer van een huisarts vele malen groter is dan de kans op besmetting binnen de wachtkamer, kunnen de volgende adviezen enige bescherming geven voor jonge zuigelingen en andere ongevaccineerden:
Wanneer bij telefonisch contact mazelen vermoed wordt en er geen aanwijzingen zijn voor een gecompliceerd beloop, kunnen uitleg en advies volstaan. De patiënt hoeft niet onderzocht te worden. Wel moet de patiënt gemeld worden bij de GGD. De GGD kan besluiten om de ziekte bij de patiënt met laboratoriumonderzoek te bevestigen.
Wanneer bij telefonisch contact mazelen vermoed wordt en er bovendien aanwijzingen zijn voor een gecompliceerd beloop, moet de patiënt onderzocht worden. Een visite heeft dan de voorkeur. Indien besloten wordt om patiënt naar de praktijk te laten komen, plan dit bezoek dan aan het eind van een spreekuur. Wanneer bij telefonisch contact een vlekjesziekte vermoed wordt, maar er onvoldoende aanwijzingen zijn voor mazelen, kunnen eventueel (afhankelijk van de ernst van het ziektebeeld) uitleg en advies volstaan. Indien besloten wordt om patiënt naar de praktijk te laten komen, plan dit bezoek dan aan het eind van een spreekuur.
Besmetting binnen de wachtkamer
In gebieden waar nog weinig of geen mazelen is vastgesteld, kan gestreefd worden om verspreiding van het virus zo veel mogelijk te beperken. Hoewel de kans op besmetting buiten de wachtkamer van een huisarts vele malen groter is dan de kans op besmetting binnen de wachtkamer, kunnen de volgende adviezen enige bescherming geven voor jonge zuigelingen en andere ongevaccineerden:
- Wanneer bij telefonisch contact mazelen vermoed wordt en er geen aanwijzingen zijn voor een gecompliceerd beloop, kunnen uitleg en advies volstaan. De patiënt hoeft niet onderzocht te worden. Wel moet de patiënt gemeld worden bij de GGD. De GGD kan besluiten om de ziekte bij de patiënt met laboratoriumonderzoek te bevestigen.
- Wanneer bij telefonisch contact mazelen vermoed wordt en er bovendien aanwijzingen zijn voor een gecompliceerd beloop, moet de patiënt onderzocht worden. Een visite heeft dan de voorkeur. Indien besloten wordt om patiënt naar de praktijk te laten komen, plan dit bezoek dan aan het eind van een spreekuur.
- Wanneer bij telefonisch contact een vlekjesziekte vermoed wordt, maar er onvoldoende aanwijzingen zijn voor mazelen, kunnen eventueel (afhankelijk van de ernst van het ziektebeeld) uitleg en advies volstaan. Indien besloten wordt om patiënt naar de praktijk te laten komen, plan dit bezoek dan aan het eind van een spreekuur.
Bescherming tegen mazelen in de gezondheidszorg
Door de huidige mazelenuitbraak hebben gezondheidszorgmedewerkers een verhoogd risico om met mazelenpatiënten in contact te komen. Dit geldt met name voor medische professionals die in regio’s met een lage vaccinatiegraad met kinderen werken, dus ook voor de huisartsen daar. Werkgevers zijn primair verantwoordelijk om hun personeel adequaat te beschermen tegen infectie en besmettingen naar hun patiënten te voorkomen. Om hen hierbij te ondersteunen heeft het CIb een advies “Bescherming tegen mazelen in de gezondheidszorg” uitgebracht. Het advies is hier te vinden op de website van het RIVM.