Stoornis in plaats van delict leidend in de aanpak van patienten met..
Array
Het is vaak toeval of patienten met ernstige psychische aandoeningen (EPA) in de justitiele sfeer dan wel in zorg terechtkomen. Verbetering van de voorzorg voor deze patienten is nodig, zodat zij sneller in beeld zijn binnen de geestelijke gezondheidszorg.
Dit voorkomt dat zij in aanraking komen met Justitie en bevordert de veiligheid in de maatschappij. Als EPA-patienten toch een delict plegen is na hun detentie `doorzorg’ door ambulante teams noodzakelijk. Zorgverzekeraars, gemeenten en de minister van VenJ moeten gezamenlijk optrekken om de keten van forensische en verplichte geestelijke gezondheidszorg sluitend te maken.
Dit adviseert de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg om de invoering van de Wet forensische zorg (Wfz) en de Wet verplichte Geestelijke GezondheidsZorg (WvGGZ) tot een succes te brengen. Dinsdag 31 juli overhandigt de RVZ het advies ‘`Stoornis en delict. Forensische en verplichte geestelijke gezondheidszorg vormen een keten”:http://rvz.net/publicaties/bekijk/stoornis-en-delict aan staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie.
Veranderingen in de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ)
De GGZ wordt verantwoordelijk voor de zorg voor deze meest kwetsbare groep psychiatrisch patienten, inclusief de subcategorie die afkomstig is van justitie. Voor de behandeling van deze patienten moet de GGZ competenties ontwikkelen, waaronder risicotaxatie. Ook is een forse toename van het aantal (F)ACT-teams nodig. Dit zijn ambulante teams die werken rondom de patient. De patient woont thuis en verblijft daardoor minder in een psychiatrisch ziekenhuis. Met steun van een (F)ACT-team, dat wil zeggen intensieve begeleiding en zo nodig bemoeizorg, kunnen patienten een redelijk normaal leven hebben . Door een forse reductie van het aantal bedden komt er geld beschikbaar voor de nodige toename van het aantal (F)ACT-teams. Alles bij elkaar een grote verandering in de GGZ.
Continuiteit van de zorg
De zorg voor EPA-patienten moet leidend zijn en niet zoals nu het delict. De Wet verplichte GGZ biedt meer mogelijkheden om patienten die zorg weigeren in behandeling te nemen en om in plaats van detentie verplichte behandeling op te leggen. Zo kan de zorg voor deze patienten naadloos overgaan van Justitie naar de GGZ. Voorwaarde hiervoor is een geïntegreerd wettelijk regime voor de gehele keten voor indicatiestelling en plaatsing, kwaliteitsborging en informatie-uitwisseling. Zo vroeg mogelijk moet een integraal zorgplan voor patienten met ernstige psychische aandoeningen worden gemaakt, bij voorkeur op basis van vroegdiagnostiek. Dit zorgplan stuurt de keten aan en zorgt ervoor dat EPA-patienten in beeld komen en blijven (na eventuele detentie) bij zowel de GGZ als Justitie. Gemeenten moeten hun verantwoordelijkheid nemen en veel meer investeren in preventie en in `doorzorg’. Gemeenten weten als eerste waar patienten te vinden zijn, zorgen vaak voor de eerste opvang van deze mensen en zijn essentieel bij onderdelen als resocialisatie en (woon)begeleiding.
Wfz en WvGGZ
In 2013 zullen twee nieuwe wetten van kracht zijn, te weten de Wet forensische zorg (Wfz) en de Wet verplichte Geestelijke GezondheidsZorg (WvGGZ). Het doel van deze wetten is de aansluiting tussen de forensische en reguliere geestelijke gezondheidszorg te verbeteren. Aan de RVZ is gevraagd uit te zoeken wat er nodig is voor een succesvolle invoering van beide wetten.
bron: RVZ
