De traditionele wijkverpleegkundige werkt aan een come back
Guus Schrijvers, Oud-Hoogleraar Public Health & Gezondheidseconoom 01 juli 2012 - 19:30
Array
Wijkverpleegkundigen bevorderen gezondheid en besparen kosten in oude wijken. Dat doen zij om door de volgende drie oorzaken. 1. Zij beschikken over een mix van verschillende competenties beschikken. Zij hebben competenties over diagnose en therapie, over psychische lijden en over sociale problematiek. Ook beschikken zij over gespreksvaardigheden. 2. zij beschikken over een vrije regelruimte. Zij kunnen bijvoorbeeld zelf indiceren voor de AWBZ. Ook bepalen zij zelf bij wie ze wel en niet op huisbezoek gaan. 3. Zij treden onafhankelijk op van andere instellingen voor verpleging en verzorging. Zij kunnen doorverwijzen naar instelling B, terwijl ze bij instelling A werken. Al deze informatie kwam naar voren in een workshop van Egbert van der Meer tijdens het zesde congres over chronische zorg dat op vrijdag 29 juni plaatsvond op de Universiteit Utrecht. Het congres was georganiseerd door de Julius Academy en kenniscentrum Vilans. Aan het congres namen 180 personen deel. Van der Meer werkt bij onderzoeksbureau BMC. Hij en zijn collega’s evalueerden op een kwantitatieve manier het functioneren van wijkverpleegkundigen binnen het zogeheten ZonMw programma Zichtbare Schakels. De wijkverpleegkundigen bleken gezondheid te bevorderen en kosten te besparen. Minister Schippers en het parlement zijn enthousiast door de uitkomsten van de studie, die twee weken geleden uitkwam. Voor de bekostiging in de toekomst staan drie wegen open: 1. vanuit het Gemeentefonds dat gemeenten voor krachtwijken extra geld geeft. Dit wil het Ministerie van Binnenlandse Zaken graag. 2. via de Zorgverzekeringswet: dit wil de NZA en 3. via de AWBZ waaruit alle thuiszorg wordt betaald. De drie instanties overleggen over de beste manier. Wat thans ontbreekt is een duidelijke visie van deze drie instanties over de meest geschikte bekostiging van de eerstelijn. Daardoor ontstaan er gelegenheidoplossingen. Zo worden deze wijkverpleegkundigen vooralsnog in 2013 bekostigd uit het Gemeentefonds. Ach, concludeerde de workshop van Van der Meer, als er maar geld komt voro de come back van de aloude wijkverpleegkundige. Maar fraai is de gekozen Hollandse polderoplossing niet. Je vindt de Power Point presentaties van Egbert van der Meer, andere plenaire sprekers en workshop inleiders, over enkele dagen op www.juliusacademy.nl/evenmenten . In de Julius Masterclass Eerstelijn van dr. Rob de Leeuw en ondergetekende komt de come back van de beroemde wijkverpleegkundig uitvoerig aan de orde. Stuur een mail naar masterclass organisator Inge Kuurman als je wilt deelnemen aan deze masterclass die in januari 2013 start. Haar emailadres is [email protected]
Guus Schrijvers (getrouwd met Els Zwaan, drie kinderen) werd op 24 juni 1949 geboren in Amsterdam als zesde kind in een katholiek onderwijzersgezin. Na het gymnasium B diploma behaald te hebben(1967) ging hij in Amsterdam economie studeren. Hij studeerde cum laude af (1973) bij prof. Wim Duisenberg op de na-oorlogse conjunctuurgolven en bij prof. Joop Hattinga Verschure op zelfzorgafdelingen in ziekenhuizen. In 1980 promoveerde hij in Maastricht op het onderwerp regionalisatie en financiering van de Engelse, Zweedse en Nederlandse gezondheidszorg. Een stelling uit zijn proefschrift werd zijn levensmotto: wie de kleine structuren niet eert, maakt de grote structuren verkeerd.
Hij promoveerde bij de grondlegger van de Nederlandse gezondheidseconomie prof. Lou Groot en bij genoemde Hattinga Verschure. Van 1974 -1984 was Schrijvers lid van de Gemeenteraad van Utrecht voor de Partij van de Arbeid. Hij ‘deed’ daar portefeuilles zoals Volksgezondheid, Welzijn, Cultuur en Financiën. Op 1 juni 1987 werd Schrijvers samen met prof. Joop van Londen hoogleraar Public Health bij de Medische Faculteit Utrecht. Dat betekende voor hem een switch van macro onderwerpen zoals de inrichting van het verzekeringsstelsel naar kleinschalige projecten zoals educatie van diabetespatiënten.
Uit een interview uit 1987 komt het citaat: ‘als de faculteit mij vraagt voor deze leerstoel, wil ik wat betekenen voor de faculteit. Dan geef ik de macro-onderwerpen op.’ Samen met Van Londen richtte hij zich in 1987 op innovaties in de thuiszorg en op ketenzorg bij chronische zieken. Later zou het die activiteiten onder de vlag disease management bundelen. Tien jaar kwam de belangstelling voor ketens in de spoedzorg erbij. Zijn kennis op dit terrein bundelde hij in het boek Moderne Patiëntenzorg in Nederland, dat hij in 2002 samen met de plaatsvervangend hoofdinspecteur drs. Nico Oudendijk voor de gezondheidszorg schreef.
Vanaf het eerste begin had het bevorderen van het onderwijs in de Sociale Geneeskunde en de Volksgezondheid zijn grote aandacht. Toen Van Londen en hij begonnen was er helemaal niets op dit terrein. Schrijvers: ‘Een grote triomf ervoer ik op 2 april 1994 toen na zeven jaar trekken en duwen de eerste medische studenten bij een GGD en een Arbodienst een verplicht co-schap Sociale Geneeskunde liepen.’
In 1999 kwam een nieuw curriculum voor de medische studenten tot stand. Tropenjaren volgden tot 2006 voor hem en zijn collega dr. Gerdien de Weert om alle uitbreidingen van het sociaal geneeskundige onderwijs bij te benen. Zijn collegestof bundelde hij in 1997 en na verschillende drukken in 2002 in het boek Een kathedraal van Zorg en in de Engelse variant daarvan Health and Health Care in the Netherlands.
Per 1 juli 2007 gaan de onderzoeksactiviteiten van Schrijvers over in de Unit Innovaties in de Zorg binnen het Julius Centrum, dat hij in 1996 met collega prof. Rick Grobbee oprichtte. Zijn aandacht blijft liggen bij Disease Management en Spoedzorg. Schrijvers: ‘Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die kleine structuren binnen Disease management en spoedzorg precies functioneren. Er is tegenwoordig ook veel uitwisseling met collega’s in Noord Amerika en elders in Europa. Dat verrijkt het inzicht in hoge mate. Elk land is op dit terrein een laboratorium voor een ander land..Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de nieuwe Unit. Toch zou ik nog twee boeken willen schrijven.Het ene krijgt als titel, De gemoderniseerde kathedraal van zorg. Het tweede boek moet gaan over ondernemersschap en gelijke toegang tot de zorg. Beide zijn belangrijk maar o zo moeilijk te combineren. Hierbij zou ik de kennis van macro econoom weer kunnen gebruiken.’
Als oud hoogleraar Public Health en gezondheidseconoom bij het UMC Utrecht. geeft hij met zijn nieuwe boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.’ zijn visie hoe de gezondheidszorg eruit zou kunnen zien in een maatschappij met schaarste aan zorg. Het boek is bestemd voor het middenkader van zorgorganisaties. Naast schrijver van boeken en artikelen over de gezondheidszorg is Guus lid van enkele stuurgroepen en begeleidingscommissies en geef ik lezingen en workshops.
Guus Schrijvers is voor voordrachten, dagvoorzitterschappen, interviews en onderzoeksopdrachten te bereiken via [email protected] en telefonische via zijn secretaresse Annet Esser op telefoonnummer 030 250 9359.
