VU-neurowetenschappers ontdekken hoe de hersenen herinneringen aanpassen

Ontdekking belangrijk om traumatische herinneringen uit te kunnen wissen
Neurowetenschappers van de Neuroscience Campus Amsterdam van de Vrije Universiteit hebben ontdekt wat er in zenuwcellen gebeurt nadat een gebeurtenis wordt herinnerd. Dit is van belang voor therapieen die zijn gebaseerd op het oproepen van herinneringen om daarmee langdurig traumatische herinneringen te kunnen uitwissen. De bevindingen verschijnen deze week in de ‘advance online’ publicatie van het wetenschappelijk tijdschrift Nature Neuroscience.

Aanpassingen geheugen afhankelijk van receptormolecuul
Door een herinnering op te roepen wordt deze gedurende enkele uren weer ‘vloeibaar’ gemaakt. In die korte periode stellen de hersenen de sterkte van de herinnering, bijvoorbeeld de angstreactie, opnieuw in. Bovendien kan de herinnering worden aangepast met nieuwe informatie, zodat bijvoorbeeld een angstige herinnering zelfs na weken of jaren weken niet meer spontaan kan terugkeren. VU-neurowetenschapper Sabine Spijker en haar team hebben een belangrijk moleculair mechanisme gevonden dat inzicht biedt in hoe dit precies gebeurt. “Wij hebben laten zien dat dergelijke geheugenaanpassingen afhankelijk zijn van een receptormolecuul, dat met de stof glutamaat signalen tussen zenuwcellen doorgeeft,” zegt Spijker. “Dit natuurlijke proces van aanpassing kan worden gebruikt in vormen van psychotherapie die gericht zijn op het ‘herschrijven’ van herinneringen om op die wijze traumatische ervaringen te behandelen.”

Het acute effect van herinneren is terug te vinden in de hersenen
De onderzoekers ontdekten dat in een periode van slechts vier uur na het oproepen van de herinnering het aantal glutamaatreceptoren geleidelijk afneemt in zenuwcellen van de hippocampus, het hersengebied dat betrokken is bij het vormen van geheugen. Juist in deze periode is het mogelijk herinneringen aan te passen. Spijker: “Wanneer we ervoor zorgden dat het aantal glutamaatreceptoren niet kon afnemen werd de angstreactie groter in de uren tot dagen na het oproepen van de herinnering.”

Angstige herinnering voorgoed kwijtraken met experimentele therapie?
Daarnaast lieten de onderzoekers zien dat de afname van deze receptoren aan de basis ligt van een experimentele therapie die gebaseerd is op het oproepen van herinneringen. Spijker: “Bij knaagdieren en mensen helpt dit om een angstige herinnering voorgoed kwijt te raken. We hebben met ons onderzoek aangetoond dat de timing en plaats van slechts enkele receptoren het verschil kunnen betekenen tussen een normaal leven en een leven met permanente angst.”

Vrij Universiteit Amsterdam & VUmc

http://www.vumc.nl