GES-gelden of keten-DBC, dat is de kwestie
Guus Schrijvers, Oud-Hoogleraar Public Health & Gezondheidseconoom 28 augustus 2011 - 13:52
Array
Per 31 december 2012 eindigt de bekostiging van de eerstelijn via GES-gelden waarbij GES staat voor Geïntegreerde Eerstelijns Samenwerking. Deze bekostiging betreft alleen activiteiten zoals overlegvormen en informatie-uitwisseling, die samenwerking mogelijk maken. De daadwerkelijke zorgverlening wordt betaald uit tarieven en budgetten. De GES-gelden vormen een koptarief, dat bovenop de reguliere bekostiging van zorg komt. Ook de keten-DBC’s voor de zorg aan patienten met diabetes, COPD, CVRM verdwijnen per 31 december 2012. Deze DBC’s bekostigen én zorg aan de genoemde patientengroepen én activiteiten zoals overlegvormen, kwaliteitstoetsing en informatie-uitwisseling. De DBC’s maken substitutie mogelijk, GES-gelden niet. In de praktijk blijken GES-gelden, Keten-DBC’s en reguliere tarieven elkaar te overlappen. Het is veel uitzoekwerk welke kosten onder welke regeling vallen. In vier besprekingen na mijn vakantie blijkt de kwestie van koptarief (GES-gelden) versus Keten-DBC’s hoog op de agenda te staan van zorgverzekeraars, zorggroepen en andere samenwerkingsverbanden van eerstelijners. Wat opvalt, is dat er thans geen voorstel ligt van het NZA of VWS over de opvolging van de GES-gelden en de Keten-DBC’s. Bestuurlijk is het wenselijk, dat najaar 2011 duidelijk is hoe in 2013 de bekostiging van langdurige zorg in de eerstelijn vormt krijgt. Zelf heb ik in mijn overleggen van de laatste twee weken ingebracht, dat een mix van beide wenselijk is. Een koptarief voor beginnende samenwerking bij voorkeur door oplossing van het huisartsentarief en een keten-DBC bij initiatieven waar daadwerkelijk substitutie aan de orde is. Wat ik hoop, is dat VWS en NZA snel een visie formuleren voor de periode na 2013. Tot zover dit bericht. Op vrijdag 4 november vindt in Almere een conferentie plaats, waar leidinggevenden in de eerstelijn, account managers van zorgverzekeraars en beleidsmedewerkers van nationale instanties en organisaties elkaar treffen over onder meer de toekomst van de GES-gelden en de Keten-DBC’s. De organisatie berust bij de Landelijke Vereniging van Gezondheidscentra, het landelijk netwerk van ROS’sen, de Zorggroep Almere, het Jan van Es Instituut en het Julius Centrum. De bijeenkomst gaat niet alleen over 1. GES-gelden en Keten-DBC’s, maar ook over andere hete onderwerpen zoals 2. het inschuiven van preventie en publieke gezondheid in de eerstelijn. Dit is het onderwerp van ZZ naar GG. 3. het ontwerpen van enkele goede, bruikbare standaardindicatoren voor ketenkwaliteit 4. de poortwachterfunctie van de eerstelijn bij langdurige zorg en 5. de geïntegreerde scholing over zorg aan chronische zieken. De is tot nu toe vaak per discipline georganiseerd. Wil jij naar deze conferentie en helpen om te komen tot goede voorstellen voor de komende jaren? Surf dan naar www.unitzorginnovatie.nl klik door op ‘aankomende congressen’, lees de brochure en meld je aan. Je kunt ook een mail sturen naar congresorganisator Inge Kuurman op [email protected]
Guus Schrijvers (getrouwd met Els Zwaan, drie kinderen) werd op 24 juni 1949 geboren in Amsterdam als zesde kind in een katholiek onderwijzersgezin. Na het gymnasium B diploma behaald te hebben(1967) ging hij in Amsterdam economie studeren. Hij studeerde cum laude af (1973) bij prof. Wim Duisenberg op de na-oorlogse conjunctuurgolven en bij prof. Joop Hattinga Verschure op zelfzorgafdelingen in ziekenhuizen. In 1980 promoveerde hij in Maastricht op het onderwerp regionalisatie en financiering van de Engelse, Zweedse en Nederlandse gezondheidszorg. Een stelling uit zijn proefschrift werd zijn levensmotto: wie de kleine structuren niet eert, maakt de grote structuren verkeerd.
Hij promoveerde bij de grondlegger van de Nederlandse gezondheidseconomie prof. Lou Groot en bij genoemde Hattinga Verschure. Van 1974 -1984 was Schrijvers lid van de Gemeenteraad van Utrecht voor de Partij van de Arbeid. Hij ‘deed’ daar portefeuilles zoals Volksgezondheid, Welzijn, Cultuur en Financiën. Op 1 juni 1987 werd Schrijvers samen met prof. Joop van Londen hoogleraar Public Health bij de Medische Faculteit Utrecht. Dat betekende voor hem een switch van macro onderwerpen zoals de inrichting van het verzekeringsstelsel naar kleinschalige projecten zoals educatie van diabetespatiënten.
Uit een interview uit 1987 komt het citaat: ‘als de faculteit mij vraagt voor deze leerstoel, wil ik wat betekenen voor de faculteit. Dan geef ik de macro-onderwerpen op.’ Samen met Van Londen richtte hij zich in 1987 op innovaties in de thuiszorg en op ketenzorg bij chronische zieken. Later zou het die activiteiten onder de vlag disease management bundelen. Tien jaar kwam de belangstelling voor ketens in de spoedzorg erbij. Zijn kennis op dit terrein bundelde hij in het boek Moderne Patiëntenzorg in Nederland, dat hij in 2002 samen met de plaatsvervangend hoofdinspecteur drs. Nico Oudendijk voor de gezondheidszorg schreef.
Vanaf het eerste begin had het bevorderen van het onderwijs in de Sociale Geneeskunde en de Volksgezondheid zijn grote aandacht. Toen Van Londen en hij begonnen was er helemaal niets op dit terrein. Schrijvers: ‘Een grote triomf ervoer ik op 2 april 1994 toen na zeven jaar trekken en duwen de eerste medische studenten bij een GGD en een Arbodienst een verplicht co-schap Sociale Geneeskunde liepen.’
In 1999 kwam een nieuw curriculum voor de medische studenten tot stand. Tropenjaren volgden tot 2006 voor hem en zijn collega dr. Gerdien de Weert om alle uitbreidingen van het sociaal geneeskundige onderwijs bij te benen. Zijn collegestof bundelde hij in 1997 en na verschillende drukken in 2002 in het boek Een kathedraal van Zorg en in de Engelse variant daarvan Health and Health Care in the Netherlands.
Per 1 juli 2007 gaan de onderzoeksactiviteiten van Schrijvers over in de Unit Innovaties in de Zorg binnen het Julius Centrum, dat hij in 1996 met collega prof. Rick Grobbee oprichtte. Zijn aandacht blijft liggen bij Disease Management en Spoedzorg. Schrijvers: ‘Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die kleine structuren binnen Disease management en spoedzorg precies functioneren. Er is tegenwoordig ook veel uitwisseling met collega’s in Noord Amerika en elders in Europa. Dat verrijkt het inzicht in hoge mate. Elk land is op dit terrein een laboratorium voor een ander land..Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de nieuwe Unit. Toch zou ik nog twee boeken willen schrijven.Het ene krijgt als titel, De gemoderniseerde kathedraal van zorg. Het tweede boek moet gaan over ondernemersschap en gelijke toegang tot de zorg. Beide zijn belangrijk maar o zo moeilijk te combineren. Hierbij zou ik de kennis van macro econoom weer kunnen gebruiken.’
Als oud hoogleraar Public Health en gezondheidseconoom bij het UMC Utrecht. geeft hij met zijn nieuwe boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.’ zijn visie hoe de gezondheidszorg eruit zou kunnen zien in een maatschappij met schaarste aan zorg. Het boek is bestemd voor het middenkader van zorgorganisaties. Naast schrijver van boeken en artikelen over de gezondheidszorg is Guus lid van enkele stuurgroepen en begeleidingscommissies en geef ik lezingen en workshops.
Guus Schrijvers is voor voordrachten, dagvoorzitterschappen, interviews en onderzoeksopdrachten te bereiken via [email protected] en telefonische via zijn secretaresse Annet Esser op telefoonnummer 030 250 9359.
