Eerstelijn bepaalt koers op werkcongres op 4 november
Guus Schrijvers, Oud-Hoogleraar Public Health & Gezondheidseconoom 21 augustus 2011 - 22:01
Array
Beleidsontwikkelingen in de eerste lijn zijn nauwelijks bij te benen. In mei 2011 publiceerde de regering haar nota Zorg dichtbij huis met beleidsdoelstellingen voor de eerste lijn. In september 2011 komt de regering met een nieuwe kaderbrief voor de eerste lijn. Zij onderscheidt tot nu toe vier soorten zorgvragen aan de eerste lijn over 1. gezond blijven 2. weer beter worden 3. chronisch ziek zijn en wat van het leven maken en 4. meer dan één aandoening tegelijk. Ook wetenschappelijke ontwikkelingen gaan snel. ZonMw opende het programma Op Eén Lijn, waaraan zo’n honderd samenwerkingsverbanden deelnemen. Dat programma moet antwoord geven op de vraag wanneer samenwerking effectief is. Daarnaast verschijnen tal van proefschriften en artikelen met nieuwe bewezen kosteneffectieve, preventieve, curatieve en begeleidende interventies. Naast deze beleid- en wetenschappelijke veranderingen komen ook maatschappelijke ontwikkelingen op de eerste lijn af. Online afspraken maken en telezorg verspreiden zich. Patienten zijn beter geïnformeerd, maar ook kwetsbaarder, eenzamer en vaker lijdend aan meer dan één aandoening. Al deze ontwikkelingen overstelpen de eerste lijn. Die moet steeds reageren en neemt niet meer zelf het initiatief. Daarin wil een werkcongres op 4 november in Almere verandering brengen. Het Julius Centrum, het ROS-netwerk, LVG, de Zorggroep Almere en het Jan van Es Instituut organiseren dit congres. Het is geen gewoon congres, maar een werkcongres waar deelnemers zelf uitgebreid aan het woord komen in tien parallelsessies in de vorm van werktafels. Deze gaan over de tien thema’s die tezamen het eerstelijnsbeleid vormen. Het zijn de volgende: 1. Van ZZ naar GG: wat willen we er mee? 2. Hoe maken we complexe ouderenzorg minder complex? 3. 3. Financiering van zorg in de buurt 4. toegankelijke zorg voor alle etnische groepen 5. Kwaliteitsmanagement, -indicatoren en benchmarking 6. Geïntegreerde zinnige indicatoren 7. Zorg op de juiste plek: poortwachter nodig? 8. Geïntegreerde scholing van professionals: hoe? 9. Naar geïntegreerde zorginkoop door de zorgverzekeraars 10. Van zorggroep naar een andere zorg: zorg 3.0. . Na afloop van de tien werktafels komen de deelnemers plenair bijeen voor een terugkoppeling van de kernpunten die tijdens de werktafels naar voren zijn gekomen. De bedoeling is dat dan tien tips voor de eerste lijn tot stand komen: één per werktafel. Deze tips worden tijdens en na het congres verspreid in de eerste lijn en daarbuiten. Hierbij kan worden gedacht aan social media (twitter) en publicaties. Wil jij meewerken aan een eigen koers voor de eerstelijn? Surf dan naar www.unitzorginnovatie.nl klik door op ‘congressen’, lees de uitgebreide brochure en meld je aan.
Guus Schrijvers (getrouwd met Els Zwaan, drie kinderen) werd op 24 juni 1949 geboren in Amsterdam als zesde kind in een katholiek onderwijzersgezin. Na het gymnasium B diploma behaald te hebben(1967) ging hij in Amsterdam economie studeren. Hij studeerde cum laude af (1973) bij prof. Wim Duisenberg op de na-oorlogse conjunctuurgolven en bij prof. Joop Hattinga Verschure op zelfzorgafdelingen in ziekenhuizen. In 1980 promoveerde hij in Maastricht op het onderwerp regionalisatie en financiering van de Engelse, Zweedse en Nederlandse gezondheidszorg. Een stelling uit zijn proefschrift werd zijn levensmotto: wie de kleine structuren niet eert, maakt de grote structuren verkeerd.
Hij promoveerde bij de grondlegger van de Nederlandse gezondheidseconomie prof. Lou Groot en bij genoemde Hattinga Verschure. Van 1974 -1984 was Schrijvers lid van de Gemeenteraad van Utrecht voor de Partij van de Arbeid. Hij ‘deed’ daar portefeuilles zoals Volksgezondheid, Welzijn, Cultuur en Financiën. Op 1 juni 1987 werd Schrijvers samen met prof. Joop van Londen hoogleraar Public Health bij de Medische Faculteit Utrecht. Dat betekende voor hem een switch van macro onderwerpen zoals de inrichting van het verzekeringsstelsel naar kleinschalige projecten zoals educatie van diabetespatiënten.
Uit een interview uit 1987 komt het citaat: ‘als de faculteit mij vraagt voor deze leerstoel, wil ik wat betekenen voor de faculteit. Dan geef ik de macro-onderwerpen op.’ Samen met Van Londen richtte hij zich in 1987 op innovaties in de thuiszorg en op ketenzorg bij chronische zieken. Later zou het die activiteiten onder de vlag disease management bundelen. Tien jaar kwam de belangstelling voor ketens in de spoedzorg erbij. Zijn kennis op dit terrein bundelde hij in het boek Moderne Patiëntenzorg in Nederland, dat hij in 2002 samen met de plaatsvervangend hoofdinspecteur drs. Nico Oudendijk voor de gezondheidszorg schreef.
Vanaf het eerste begin had het bevorderen van het onderwijs in de Sociale Geneeskunde en de Volksgezondheid zijn grote aandacht. Toen Van Londen en hij begonnen was er helemaal niets op dit terrein. Schrijvers: ‘Een grote triomf ervoer ik op 2 april 1994 toen na zeven jaar trekken en duwen de eerste medische studenten bij een GGD en een Arbodienst een verplicht co-schap Sociale Geneeskunde liepen.’
In 1999 kwam een nieuw curriculum voor de medische studenten tot stand. Tropenjaren volgden tot 2006 voor hem en zijn collega dr. Gerdien de Weert om alle uitbreidingen van het sociaal geneeskundige onderwijs bij te benen. Zijn collegestof bundelde hij in 1997 en na verschillende drukken in 2002 in het boek Een kathedraal van Zorg en in de Engelse variant daarvan Health and Health Care in the Netherlands.
Per 1 juli 2007 gaan de onderzoeksactiviteiten van Schrijvers over in de Unit Innovaties in de Zorg binnen het Julius Centrum, dat hij in 1996 met collega prof. Rick Grobbee oprichtte. Zijn aandacht blijft liggen bij Disease Management en Spoedzorg. Schrijvers: ‘Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die kleine structuren binnen Disease management en spoedzorg precies functioneren. Er is tegenwoordig ook veel uitwisseling met collega’s in Noord Amerika en elders in Europa. Dat verrijkt het inzicht in hoge mate. Elk land is op dit terrein een laboratorium voor een ander land..Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de nieuwe Unit. Toch zou ik nog twee boeken willen schrijven.Het ene krijgt als titel, De gemoderniseerde kathedraal van zorg. Het tweede boek moet gaan over ondernemersschap en gelijke toegang tot de zorg. Beide zijn belangrijk maar o zo moeilijk te combineren. Hierbij zou ik de kennis van macro econoom weer kunnen gebruiken.’
Als oud hoogleraar Public Health en gezondheidseconoom bij het UMC Utrecht. geeft hij met zijn nieuwe boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.’ zijn visie hoe de gezondheidszorg eruit zou kunnen zien in een maatschappij met schaarste aan zorg. Het boek is bestemd voor het middenkader van zorgorganisaties. Naast schrijver van boeken en artikelen over de gezondheidszorg is Guus lid van enkele stuurgroepen en begeleidingscommissies en geef ik lezingen en workshops.
Guus Schrijvers is voor voordrachten, dagvoorzitterschappen, interviews en onderzoeksopdrachten te bereiken via [email protected] en telefonische via zijn secretaresse Annet Esser op telefoonnummer 030 250 9359.
Beleidsontwikkelingen in de eerste lijn zijn nauwelijks bij te benen. In mei 2011 publiceerde de regering haar nota Zorg dichtbij huis met beleidsdoelstellingen voor de eerste lijn. In september 2011 komt de regering met een nieuwe kaderbrief voor de eerste lijn. Zij onderscheidt tot nu toe vier soorten zorgvragen aan de eerste lijn over 1. gezond blijven 2. weer beter worden 3. chronisch ziek zijn en wat van het leven maken en 4. meer dan één aandoening tegelijk. Ook wetenschappelijke ontwikkelingen gaan snel. ZonMw opende het programma Op Eén Lijn, waaraan zo’n honderd samenwerkingsverbanden deelnemen. Dat programma moet antwoord geven op de vraag wanneer samenwerking effectief is. Daarnaast verschijnen tal van proefschriften en artikelen met nieuwe bewezen kosteneffectieve, preventieve, curatieve en begeleidende interventies. Naast deze beleid- en wetenschappelijke veranderingen komen ook maatschappelijke ontwikkelingen op de eerste lijn af. Online afspraken maken en telezorg verspreiden zich. Patienten zijn beter geïnformeerd, maar ook kwetsbaarder, eenzamer en vaker lijdend aan meer dan één aandoening. Al deze ontwikkelingen overstelpen de eerste lijn. Die moet steeds reageren en neemt niet meer zelf het initiatief. Daarin wil een werkcongres op 4 november in Almere verandering brengen. Het Julius Centrum, het ROS-netwerk, LVG, de Zorggroep Almere en het Jan van Es Instituut organiseren dit congres. Het is geen gewoon congres, maar een werkcongres waar deelnemers zelf uitgebreid aan het woord komen in tien parallelsessies in de vorm van werktafels. Deze gaan over de tien thema’s die tezamen het eerstelijnsbeleid vormen. Het zijn de volgende: 1. Van ZZ naar GG: wat willen we er mee? 2. Hoe maken we complexe ouderenzorg minder complex? 3. 3. Financiering van zorg in de buurt 4. toegankelijke zorg voor alle etnische groepen 5. Kwaliteitsmanagement, -indicatoren en benchmarking 6. Geïntegreerde zinnige indicatoren 7. Zorg op de juiste plek: poortwachter nodig? 8. Geïntegreerde scholing van professionals: hoe? 9. Naar geïntegreerde zorginkoop door de zorgverzekeraars 10. Van zorggroep naar een andere zorg: zorg 3.0. . Na afloop van de tien werktafels komen de deelnemers plenair bijeen voor een terugkoppeling van de kernpunten die tijdens de werktafels naar voren zijn gekomen. De bedoeling is dat dan tien tips voor de eerste lijn tot stand komen: één per werktafel. Deze tips worden tijdens en na het congres verspreid in de eerste lijn en daarbuiten. Hierbij kan worden gedacht aan social media (twitter) en publicaties. Wil jij meewerken aan een eigen koers voor de eerstelijn? Surf dan naar www.unitzorginnovatie.nl klik door op ‘congressen’, lees de uitgebreide brochure en meld je aan.