Vergroten van variatie in kracht en werkhoudingen beperkt vermoeidheid
Array
Spiervermoeidheid en prestatie tijdens laag intensief werk
Hoewel productiewerkzaamheden meestal licht van aard zijn (bijvoorbeeld assembleren, monteren, sorteren), ervaren mensen in de loop van de werkdag wel vermoeidheid. Dit wordt onderbouwd door objectieve metingen van spiervermoeidheid in de nek en schouderregio. Bovendien heeft vermoeidheid effect op het bewegen en op het presteren van mensen. Dit zijn de uitkomsten van het promotieonderzoek van Tim Bosch waarop hij 17 juni promoveert aan de Faculteit der Bewegingswetenschappen.
In verschillende experimentele lab- en veldstudies onderzocht Bosch de vermoeidheidsontwikkeling tijdens taken waarbij de fysieke belasting in termen van spierkracht laag is. Ondanks de lage intensiteit van het werk zijn er aanwijzingen dat spiervermoeidheid en ervaren ongemak gedurende de werkdag toenemen. Met als gevolg een verandering van bewegingspatronen of van de timing van beweging en een afname van prestatie. Voor de mate van vermoeidheidsontwikkeling bleken initiele spieractivatieniveaus en de variatie in spieractiviteit niet voorspellend.
Aanbevelingen
Bosch doet verschillende aanbevelingen om de vermoeidheidsontwikkeling tijdens laagintensief werk te doorbreken en mogelijk prestatieverlies te beperken. Aangezien de gemiddelde krachtsniveaus tijdens het werk al laag zijn, is het verder verlagen van krachtsniveaus waarschijnlijk niet de meest effectieve ingreep. “Om vermoeidheidsontwikkeling te beperken is het inpassen van herstelmomenten in het werk of het vergroten van de variatie in kracht en werkhoudingen een van de oplossingenâ€. Voor het vergroten van de variatie in belasting bij productiebedrijven geeft Bosch praktische handvatten: “De keuze van het productiesysteem, maar ook pauzes, taakverbreding, werksnelheid, product- en werkplekontwerp blijken van grote invloedâ€.
Opmerkelijk is dat Bosch in de verschillende studies geen significante relatie vond tussen gemeten indicatoren van spiervermoeidheid op basis van spieractiviteit en de gerapporteerde vermoeidheid van medewerkers. Tijdens de evaluatie van interventiestudies zijn beide echter bruikbaar en geeft de ervaren vermoeidheid een goed beeld van de mate waarin aan de taakeisen kan worden voldaan.
