Verloskundige spoedzorgketen heeft nog wel zwakke schakels

De zorg voor vrouwen die tijdens de bevalling met spoed naar het ziekenhuis moeten, blijkt over het algemeen goed te verlopen. Vooral door goede persoonlijke contacten tussen verloskundigen, ambulancezorgverleners en zorgverleners in het ziekenhuis. Maar aan heldere, duidelijk vastgelegde afspraken ontbreekt het nog wel eens.

Bij de zorg rond zwangerschap, bevalling en kraambed kunnen veel verschillende zorgverleners betrokken zijn, zoals huisartsen, verloskundigen, gynaecologen, verpleegkundigen, kraamverzorgenden en soms ook kinderartsen, neonatologen en ambulancemedewerkers. Ze vormen samen de zogenoemde ‘verloskundige keten’. Zeker in geval van spoed moeten ze elkaar snel kunnen vinden. Als de samenwerking minder goed verloopt, kan dat ernstige gevolgen hebben voor moeder en kind. Onderzoekers van het NIVEL (Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg) onderzochten hoe de samenwerking tussen de verschillende zorgverleners rond de spoedzorg in de verloskundige keten is georganiseerd.

Spoedritten
Gemiddeld een op de honderd spoedritten van de ambulance is een verloskundige rit, waarbij een zwangere of barende vrouw, of pasgeboren baby wordt vervoerd. Meestal gaat het goed en verloopt ook de overdracht naar en in het ziekenhuis soepel door goede persoonlijke contacten. Toch weten de verschillende zorgverleners niet altijd wat ze van elkaar kunnen verwachten en zijn ze onvoldoende bekend met elkaars protocollen en werkafspraken. Ambulancemedewerkers verwachten bijvoorbeeld dat de verloskundige alvast een infuus prikt, terwijl niet alle verloskundigen dat kunnen.

Tijdverlies
Door misverstanden of onbekendheid met de expertise van de verschillende zorgverleners, kan in allerlei schakels van de keten onnodig kostbare tijd verloren gaan. Bijvoorbeeld in het ziekenhuis als de aanwezige arts-assistent eerst zelf de patiente wil zien voor hij de gynaecoloog oproept. Of thuis, als er tilassistentie nodig blijkt van een tweede ambulance of de brandweer omdat de barende vrouw op een bovenverdieping woont zonder lift en ook met hulp niet meer de trap af kan. NIVEL-onderzoeker Trees Wiegers: “Verloskundigen zouden voor de bevalling een huisbezoek kunnen doen. Ze kunnen zich dan op de hoogte stellen van de situatie en vooraf met hun cliente bespreken of en hoe thuis bevallen verantwoord is.”

Vaste regels
Voor de melding van een spoedgeval aan de meldkamer bestaan geen vaste regels. Evenmin als voor de overdracht aan het ambulancepersoneel, naar het ziekenhuis en terug naar de verloskundige. Wiegers: “Terwijl er binnen de beroepsgroepen wel afspraken en protocollen zijn. Verloskundigen, ambulancepersoneel en zorgverleners in het ziekenhuis zouden van elkaars protocollen op de hoogte moeten zijn. Er wordt nog onvoldoende gebruik gemaakt van de mogelijkheden die er zijn om de verloskundige spoedzorg te verbeteren. De verschillende beroepsgroepen zouden bijvoorbeeld meer samen bijscholing kunnen volgen. In diverse regio’s gebeurt dit al wel en er zijn ook andere goede initiatieven, maar die moeten nog veel breder worden verspreid om de verloskundige spoedzorgketen te verbeteren.”

Bron: NIVEL

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.