‘Depressiebehandeling is weggegooid geld’

dr. C.L.H. Bockting: ‘Depressiebehandeling is weggegooid geld’
‘De manier waarop depressies in het huidige zorgsysteem worden behandeld, is weggegooid geld’, vindt klinisch psycholoog Claudi Bockting. De huidige financiering werkt in de hand dat clienten een te korte behandeling krijgen. Met een depressieve terugval als resultaat. ‘Er wordt alleen geïnvesteerd in nu, zonder te kijken naar de langere termijn. Daarmee verspilt de maatschappij miljoenen euro’s.’

Depressie genereert in Nederland jaarlijks meer dan 660 miljoen euro aan zorgkosten. Maar liefst één op de vier vrouwen en één op de acht mannen krijgt te maken met depressie. Naast het menselijk leed dat daarmee gepaard gaat, leidt dit tot werkverzuim, verlies van werk en hoge gezondheidszorg kosten. Zo zorgt depressie jaarlijks ook nog eens voor ruim 950 miljoen euro aan productieverlies.

Beschermen tegen terugval
Bij de behandeling van depressie is het belangrijk ervoor te zorgen dat mensen niet alleen beter worden, maar ook beter blijven. ‘We weten al een decennia of twee dat veel mensen terugvallen na een depressie. Dit terugvalrisico is kleiner als de behandeling langer wordt voortgezet. Tot het punt dat iemand geen symptomen meer heeft tijdens het herstel. Ook zijn er kortdurende behandelingen beschikbaar die beschermen tegen terugval na herstel.

Doorgaans krijgen behandelaars echter niet genoeg ruimte om door te behandelen. ‘Wachtlijsten en de marktwerking in de gezondheidszorg legt druk op GGZ instellingen en behandelaars om een behandeling snel af te ronden Naar de lange termijn wordt niet gekeken’, merkt Bockting. Net zo min als naar de achterdeur, waardoor patienten na terugval vaak weer terugkeren.

Betaling achteraf
Sinds de invoering van de Diagnose Behandel Combinatie (DBC) is ookde financiering van de zorg gewijzigd. Zorgverleners worden pas betaald nadat de behandeling is afgesloten. Bockting: ‘Behandelaars worden zo gestimuleerd de behandeling vroeg te beeindigen.’ Dat geldt ook voor vrijgevestigde therapeuten: ‘Zij voelen deze manier van financieren direct in hun portemonnee.’

Het brengt niet alleen maatschappelijke kosten met zich mee, het doet ook geen recht aan de wetenschappelijke ontwikkelingen die er inmiddels zijn. ‘Door specifieke kortdurende psychologische interventiemethode te starten na herstel vermindert de kans op terugval aanzienlijk. Deze behandelingen zijn kostenbesparend.’ Toch worden ze maar mondjesmaat toegepast’, merkt Bockting.

Grote druk
GGZ instellingen zitten nu al met de handen in het haar om voldoende zorg te kunnen bieden aan alle mensen die zich aanmelden. ‘Er is een grote druk om mensen zo snel mogelijk de deur uit te krijgen, om de enorme wachtlijst weg te werken. De goodwill om in de behandelingen rekening te houden met niet alleen het opknappen, maar ook opgeknapt blijven bestaat beslist, maar het huidige financiele systeem stimuleert niet om daarvoor te kiezen. Als mensen weer enigszins zijn opgelapt wordt de behandeling stopgezet.’

Zelf werkt Bockting ook voor een GGZ instelling. ‘Dit probleem is niet alleen op te lossen via de directeuren van GGZ instellingen of behandelaars. De goodwill is er wel, maar ze moeten veelal met beperkte capaciteit kiezen tussen twee kwaden, ofwel nieuwe patienten met veelal ernstige psychische klachten langer laten wachten, ofwel patienten zorg bieden die niet verder reikt dan een garantie tot de voordeur. Het huidige financieringssysteem stimuleert hen niet deze garantie uit te breiden.’ Bockting pleit onder andere voor aparte budgetten voor een psychologische interventietraject na herstel. ‘Zo zorg je niet alleen dat het nu beter gaat met iemand, maar dat dit ook zo blijft.’ Ook is het volgens haar belangrijk dat er een visie met betrekking tot de financiering  van chronische psychische aandoeningen ‘Je kunt je afvragen of het huidige ‘stuksloon’ een goede methode is als het chronische recidiverende aandoeningen betreft.’

Curriculum Vitae
Dr. Claudi Bockting (1969, Silvolde) studeerde psychologie aan de UvA. Bockting is universitair hoofddocent klinische psychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Ze richt zich in haar onderzoek onder meer op psychologische interventiemethodes bij chroniciteit en recidivering, waaronder interventies die de kans op terugval verminderden bij depressie(zie: www.doorbreek-depressie.nl). Daarnaast is ze werkzaam als klinisch psycholoog bij Symfora.

Reageren op deze opinie? Dat kan op kennisdebat!

Bron: RUG

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.