E-coach opent deuren voor psychiatrisch patiënt

Array

De een heeft een burn out achter de rug, de ander kampt met manische depressiviteit. Jobcoach Ronald Oosterhof is ervan overtuigd dat voor beiden passend werk is te vinden. Zijn re-integratiebureau coacht mensen met een psychiatrische achtergrond per e-mail en chat. De eerste klanten vonden inmiddels een baan.

Oosterhof is directeur van de stichting Gek Op Werk. Samen met twee jobcoaches neemt hij plaats aan een vergadertafel in een van de werkkamers van het re-integratiebureau aan de Rotterdamse Coolsingel. Wie op de website van de organisatie inlogt, ziet het drietal zitten. Een webcam geeft digitale bezoekers een blik in de kantoorruimte. Zodra iemand een chatbericht verzendt, klinkt er in het zaaltje een muziekfragment. Voor de jobcoaches een signaal om direct op de chatter te reageren.

Initiatiefnemer Oosterhof werkte voorheen als begeleider in een dagactiviteitencentrum en als clientenvertrouwenspersoon bij de Riagg Rijnmond. In die laatste functie sprak hij „veel gemotiveerde mensen met een goede opleiding die geen baan konden vinden.” Die waarneming vormde de aanleiding voor de start van een helpdesk arbeid en psychiatrie. Al snel stroomden vanuit het hele land vragen binnen.

Met subsidie van de Start Foundation, een maatschappelijke investeerder, kwam uiteindelijk re-integratiebureau Gek Op Werk van de grond. Oosterhof werkt daarin sinds januari samen met zes coaches die allen ervaringsdeskundige zijn. Zij bieden klanten per e-mail en chat de helpende hand. „E-coaching is een laagdrempelige en intussen ook vrij gangbare vorm van begeleiding. Doordat we werken met lotgenoten, voelen onze klanten zich snel begrepen.”

Een van de jobcoaches is Ammen Badloe (25). Hij had een moeilijke jeugd en verloor zijn vader toen hij vijftien was. Sinds zijn zeventiende maakte hij tweemaal een psychose door. Na de tweede opname in een psychiatrisch ziekenhuis, in 2007, brak hij zijn hbo-opleiding autotechniek af. „Ik slikte veel medicijnen, waardoor ik heel zwaar werd. Lichamelijk reageerde ik erg traag. Om van m’n slaapkamer naar de douche te komen, had ik twintig minuten nodig. Ik voelde me waardeloos.”

Nadat hij goed was ingesteld op nieuwe medicatie, was Badloe in staat vrijwilligerswerk te doen. Twee dagen per week zette hij zich in voor de klussendienst van zijn kerk. Vorig jaar kwam hij via een gemeentelid in contact met Oosterhof, die mogelijkheden zag om hem weer in het arbeidsproces te krijgen. „Eerst dacht ik: Dat kan niet. Maar als ik thuiszat, kwamen de muren op me af.”

Oosterhof gaf hem het zetje dat hij nodig had om te re-integreren. Tijdens de zoektocht naar een passende baan verrichtte hij naast zijn vrijwilligerswerk hand-en-spandiensten voor Gek Op Werk, met name op computergebied. Uiteindelijk besloot hij de interne opleiding voor jobcoach te gaan volgen, gebaseerd op de ”supported employment”-methodiek die aan de universiteit van Boston is ontwikkeld. Nu werkt hij 32 uur per week als e-coach.

Oosterhof is goed te spreken over zijn werknemer. „Ammen heeft in een diep dal gezeten, maar is er goed uitgekomen. Mede doordat hij indertijd psycho-educatie heeft gevolgd, begrijpt hij goed wat er met hemzelf is gebeurd. Hij voelt onze klanten ook prima aan. Dat is heel belangrijk.”

Gek Op Werk richt zich op een breed publiek van hoog- en laagopgeleiden met lichte en zware psychische aandoeningen. Het afgelopen halfjaar legden enkele honderden mensen uit de doelgroep via e-mail en chat contact. Een op de vijf gaat daadwerkelijk een coachingstraject in. Op dit moment zijn dertig personen via het bureau op zoek naar een passende functie.

Badloe geniet van zijn „veelzijdige” baan. „Als jobcoach lever ik maatwerk. Het begint met het leren kennen van de klant. Vervolgens help ik bijvoorbeeld bij het opstellen van een cv en geef ik feedback op een sollicitatiebrief. Ook heb ik contact met allerlei instanties, zoals het UWV of de sociale dienst, en met werkgevers.”

Als iemand een baan vindt, verdwijnt de jobcoach niet meteen uit beeld. „Het kan na een periode van uitval enige tijd kosten voordat iemand zijn draai weer helemaal heeft gevonden en erin slaagt een goede dagstructuur aan te houden. Ik peil dan of hij op tijd komt, zijn werk goed uitvoert en hoe hij zich gedraagt ten opzichte van collega’s.”

Jobcoach Lia Morfovasilis (44) begeleidt onder anderen een vrouw die manisch depressief is en graag „iets wilde doen met planten of dieren.” Het gaf de e-coach voldoening dat ze een functie voor haar vond in een kattenhotel. „Op een dag sms’te ze: Ik ga voor het eerst met plezier naar m’n werk.” Ondanks de positieve start liep de klant vast in haar functie. Samen met haar jobcoach is ze nu op zoek naar een andere baan.

Ook Morfovasilis weet uit ervaring wat het is om uitgeschakeld te raken. Ze werkte voorheen op een afdeling personeelszaken van een uitzendbureau, waar ze veel overuren maakte. „Ik ging vaak als laatste naar huis.” Ondanks haar grote inzet werd haar contract niet verlengd. Een burn-out dwong haar ertoe kritisch naar haar functioneren te kijken.

Twee assertiviteitstrainingen hielpen Morfovasilis aan te voelen wanneer ze de grenzen van haar mogelijkheden nadert én daar niet overheen te gaan. „Als iets niet goed gaat, moet ik erover praten, mijn problemen benoemen: Dit bevalt me niet.” De trainingen gaven haar bagage om zelf beter te kunnen functioneren. In haar baan als jobcoach komt de kennis die ze opdeed haar eveneens goed van pas.

Sinds januari vonden de eerste elf klanten via het re-integratiebureau werk als onder meer bouwvakker, schoonmaker en secretaresse. De doelstelling voor de komende tijd is ambitieus: in mei 2011 moeten zestig ex-psychiatrische patienten in het arbeidsproces zijn terechtgekomen. Dat bedrijven niet altijd staan te springen om hen in dienst te nemen, deert directeur Oosterhof niet. „Als het twee keer zo lastig is als normaal om iemand te plaatsen, moeten we er twee keer zo goed ons best voor doen.”

De eerste ervaringen met e-coaching stemmen hem positief. Hij haalt een ansichtkaart van het prikbord met allemaal foto’s van bijzondere deuren. De afzender, die via Gek Op Werk een baan vond, schreef een klein krabbeltje achterop: „Voor een team dat deuren opent.” Oosterhof, lachend: „Prachtig, toch?”

Bron: Reformatorisch Dagblad

Redactie Medicalfacts / Alida Budding - Hennink

Samen met mijn dochter Janine Budding verzorg ik dagelijks het online medisch nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant is. De rol en beleving van patiënt & Healthy Ageing, zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik heb jarenlang ervaring in diverse functies in thuiszorg.

Recente artikelen