Zwangeren screenen op chlamydia-infectie nodig
Array
Promovenda: “Screening op chlamydia bij prenataal onderzoek kan veel problemen voorkomen en is kosteneffectief.”
Chlamydia-infecties bij zwangere vrouwen en pasgeborenen vormen een belangrijk en verwaarloosd gezondheidsprobleem in Nederland. Zwangere vrouwen zouden tijdig onderzocht en behandeld moeten worden, om vroeggeboorte, buitenbaarmoederlijke zwangerschap en infecties bij de baby te voorkomen. Dit en meer concludeert kinderarts Ingrid Rours in haar proefschrift, waar zij onlangs op promoveerde.
Chlamydia trachomatis is de meest voorkomende bacteriele sexueel overdraagbare infectie in Nederland. Ongeveer 80% van de vrouwen die de infectie hebben, merkt daar niets van. De infectie kan echter grote gevolgen hebben tijdens de zwangerschap. Dr. Ingrid Rours, kinderarts, ontdekte in haar promotieonderzoek dat de chlamydia infectie niet alleen kan leiden tot de reeds bekende buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, maar ook tot een hoog aantal vroeggeboortes en meer of minder ernstige infecties bij de pasgeborenen. Rours pleit dan ook dringend voor routinematige controle van alle zwangeren.
Rours stelde vast dat 4% van de zwangere vrouwen die naar een verloskundige praktijk of prenatale kliniek gingen, geïnfecteerd zijn met Chlamydia trachomatis. De infectie kwam het meest voor bij vrouwen van 20 jaar en jonger (14%), en bij vrouwen tussen de 20 en 25 jaar (7%), en nam daarna af met de leeftijd. Verder kwam het veel voor bij alleenstaande vrouwen (12%) en was afkomst een belangrijke risicofactor: van de vrouwen die geïnfecteerd waren, was 16% Antilliaans, 11% Kaapverdiaans en 9% Surinaams.
Zwangere vrouwen met een C. trachomatis infectie hebben een vier keer hogere kans op vroeggeboorte vóór 32 weken en een drie keer hogere kans op vroeggeboorte vóór 35 weken. Van alle bevallingen vóór een zwangerschapsduur van 32 weken en 35 weken waren 15% en 7% toe te schrijven aan C. trachomatis infectie. Verder toont Rours aan dat C. trachomatis een belangrijke verwekker is van oogontstekingen bij pasgeborenen en dat de meeste zuigelingen met ontstekingen van de ogen en luchtwegen niet of niet tijdig getest worden voor C. trachomatis en derhalve ook niet of onvoldoende behandeld worden.
Rours stelt dat al deze problemen voorkomen zouden kunnen worden als zwangere vrouwen tijdens de prenatale controles gescreend worden voor C. trachomatis, hetgeen in veel landen ook gebeurt. Screening is volgens Rours zeer kosteneffectief en in de meeste gevallen zelfs kostenbesparend in Nederland.
