Emaildokter: Dag 2009
Array
De Emaildokter, al meer dan kwart eeuw huisarts. Vandaag sluit hij zijn jaar af met een kritische blik. In zijn column heeft Robert Mol weer een mooie wens voor het nieuwe jaar: Einde aan de bezuinigingen en de focus weer op De Kwaliteit! Robert, wij wensen u veel leesplezier…….
Dag 2009!
Refresh met de bekende knop over enige dagen 2009 en start 2010 met een schone lei. Zal iedereen goed doen. Volgens mij kijken we terug op wederom een jaar met van alles en nog wat. Veel gezeur over het eeuwige geld. Wanneer houdt dit eens op? Laten we de kwaliteit in het komende jaar eens meer op de discussielijst zetten. Want glijdt Nederland’s gezondheidszorg steeds meer weg of gaan we gewoon de goede kant op?
Mijn goede vriendin Cathy heeft in ieder geval geen goede ervaringen met haar 4e rechter teen gehad. Maandenlang werd aan een clavus (likdoorn) gesleuteld, gesneden en gebrand. Totdat de plastische chirurg haar zei: “morgen gaan we over die pussende wond maar eens een stukje huid transplanterenâ€. Een dag daarvoor had haar chirurg gezegd: “die teen haal ik er maar af. Dan ben je tenminste van al die pijnklachten af.†Enfin, en dan gaat de telefoon met de vraag wat moet ik nu doen. Dat was gemakkelijk: je huisarts bellen om een snelle second opinion te regelen in een betrouwbaar ziekenhuis. Zo gezegd, zo gedaan. Cathy belde een uur later terug. Haar huisarts vond dat niet nodig, zeker niet bij dergelijke kundige medisch specialisten. Ik had uiteraard een andere mening. Twee dagen later zaten we bij een chirurg, die de ontbrekende vaatonderzoeken, puskweek en röntgenfoto in korte tijd op de rails zette. Viel gelukkig allemaal mee. Dus werd besloten voor een conservatieve wondbehandeling via een deskundige verpleegkundige. De wond is bijna dicht en Cathy vraagt zich nu af waar ze haar vertrouwen in onze zorg door terug gaat krijgen.
Vrijdagmiddag 16.00 uur: de onderkaak van mijn patient gaat 2 weken na de knal van een hockeybal wel erg veel pijn doen. De eerste beoordelaar vond een foto niet noodzakelijk. Kauwen doet hij al dagen niet. En de rietjes gaat hij haten. Op verdenking kaakfractuur gaan we de telefonische strijd aan met het vinden van een dienstdoende kaakchirurg op een voor de zorg niet prettige middag. Uiteindelijk via drie telefonistes in een academische setting lukt het. “Tja, collega, wel vervelend tijdstip dat u mij belt. Maar goed, die man moeten we zien.†U raadt het al: een fractuur!
Zo maar wat casuïstiek uit de praktijk. Top van de ijsberg of louter toeval? Ik geloof in het eerste en leg de oorzaak bij het eenvoudige feit van desinteresse, burnout of te druk met onnodig druk zijn. Naar mijn gevoel moeten we daar met z’n allen bij de Kerst eens over gaan nadenken. ’ t Kan allemaal zo eenvoudig met een absoluut goed getrainde klinische blik, die we als artsen in Nederland in ons hebben. Nu nog wat meer toepassen en gaan uitstralen dat we een meer dan leuk vak hebben, dat door haar onbegrensdheid altijd leuk zal blijven. Helemaal met leuke dokters, die er van uitgaan dat mensen niet voor niets voor hun neus zitten. Fijne Kerst en een happy 2010!
Emaildokter
