Behandeling tegen chronische vermoeidheid is veilig
Array
Nieuws van:Â UMC St Radboud Nijmegen
De cognitieve gedragstherapie die ingezet wordt tegen het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) is voor patienten niet schadelijk. Dit blijkt uit een studie van het Kenniscentrum Chronische Vermoeidheid van het UMC St Radboud, gepubliceerd op de website van het wetenschappelijk tijdschrift Psychotherapy and Psychosomatics.
Zeventig procent van de CVS-patienten heeft baat bij het volgen van een cognitieve gedragstherapie. Zij voelen zich beter en hebben minder last van de vermoeidheid en van beperkingen in het dagelijks functioneren. Sommige patienten genezen zelfs volledig. De overige patienten hebben geen baat bij deze therapie. Een enkeling ervaart zelfs een terugval. Betekent dit laatste, dat cognitieve gedragstherapie voor sommige CVS-patienten schadelijk is?
Om deze vraag te kunnen beantwoorden deed het Nijmeegs Kenniscentrum Chronische Vermoeidheid van het UMC St Radboud in Nijmegen een groot onderzoek bij meer dan vijfhonderd patienten met CVS. Een deel van hen volgde de cognitieve gedragstherapie, de rest niet. In beide groepen bleken zich patienten te bevinden van wie de toestand verslechterde. Bij patienten die cognitieve gedragstherapie volgden was dat niet vaker het geval dan bij degenen die niet behandeld werden. De terugval houdt dus geen verband met de therapie.
Het is bekend dat de ernst van het chronisch vermoeidheidssyndroom in de loop der tijd varieert. Dat wil zeggen, bij de patient wisselen slechte en minder slechte perioden elkaar af. Dit kan verklaren waarom sommige patienten, onafhankelijk van de therapie, een terugval van hun ziekte rapporteren.
De conclusie van de onderzoekers is, dat cognitieve gedragstherapie de patient geen schade berokkent en dat het dus niet alleen een effectieve, maar ook een veilige behandeling bij CVS is.
2 thoughts on "Behandeling tegen chronische vermoeidheid is veilig"
Comments are closed.
A review on cognitive behavorial therapy (CBT) and graded exercise therapy (GET)in myalgic encephalomyelitis (ME) / chronic fatigue syndrome (CFS):
CBT/GET is not only ineffective and not evidence-based, but also potentially harmful for many patients with ME/CFS.
Neuro Endocrinol Lett. 2009 Aug 26;30(3):284-299.
Twisk FNM, Maes M.
Benign Myalgic Encephalomyelitis (ME) / Chronic Fatigue Syndrome (CFS) is a debilitating disease which, despite numerous biological abnormalities has remained highly controversial.
Notwithstanding the medical pathogenesis of ME/CFS, the (bio)psychosocial model is adopted by many governmental organizations and medical professionals to legitimize the combination of Cognitive Behavioral Therapy (CBT) and Graded Exercise Therapy (GET) for ME/CFS.
Justified by this model, CBT and GET aim at eliminating presumed psychogenic and socially induced maintaining factors and reversing deconditioning, respectively.
In this review we invalidate the (bio)psychosocial model for ME/CFS and demonstrate that the success claim for CBT/GET to treat ME/CFS is unjust.
CBT/GET is not only hardly more effective than non-interventions or standard medical care, but many patients report that the therapy had affected them adversely, the majority of them even reporting substantial deterioration.
Moreover, this review shows that exertion and thus GET most likely have a negative impact on many ME/CFS patients.
Exertion induces post-exertional malaise with a decreased physical performance/aerobic capacity, increased muscoskeletal pain, neurocognitive impairment, “fatigue”, and weakness, and a long lasting “recovery” time.
This can be explained by findings that exertion may amplify pre-existing pathophysiological abnormalities underpinning ME/CFS, such as inflammation, immune dysfunction, oxidative and nitrosative stress, channelopathy, defective stress response mechanisms and a hypoactive hypothalamic-pituitary-adrenal axis.
We conclude that it is unethical to treat patients with ME/CFS with ineffective, non-evidence-based and potentially harmful “rehabilitation therapies”, such as CBT/GET.
PMID: 19855350 [PubMed – as supplied by publisher]
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19855350
De opzet van het onderzoek door de Nijmegse onderzoeksgroep is van meet af aan zeer onwetenschappelijk geweest: gebaseerd op onjuiste gegevens met een niet goed gedefinierde selectie preofpersonen, waarbij en mogelijk waardoor vervolgens onjuiste interpretatie. Het heeft daardoor bij veel mensen veel schade aangericht.
Ik zou de wetenschapswinkel willen voorstellen de onderzoeken van deze onderzoeksgroep een keer vanaf de bron goed door te lichten.