Ontwikkeling van een in vitro genotoxiciteitstest
ArrayEen nieuwe genotoxiciteitstest als vervanger voor proefdiergebruik
De mens wordt dagelijks blootgesteld aan allerlei soorten stoffen die aanwezig kunnen zijn in bijvoorbeeld voedsel of voedingssupplementen, medicijnen en pesticiden. Deze stoffen kunnen genotoxisch zijn: ze veroorzaken schade aan het erfelijke materiaal. Dat kan leiden tot celdood, versnelde veroudering of ontwikkeling van kanker. De genotoxiciteit van stoffen kan bepaald worden met diverse in vitro (‘reageerbuis’) en/of in vivo (in dieren) testen. Anuska Mahabir ontwikkelde een nieuwe, betrouwbaarder in vitro methode. Het mes snijdt daarbij aan twee kanten want Mahabir’s onderzoek draagt ook nog eens bij aan de vervanging van dierproeven door andere methoden. Genotoxiciteit kan zich uiten in genmutaties en in structurele chromosoomafwijkingen zoals chromosoombreuken. Geen van de bestaande genotoxiciteitstesten, zowel in vitro als in vivo, is nauwkeurig genoeg om zowel genmutaties als chromosoomafwijkingen aan te tonen. Dit is wel mogelijk in het door Anuska Mahabir ontwikkelde in vitro model. Voor dit doel gebruikte ze bindweefselcellen van een muizenstam die speciaal geschikt is voor het bestuderen van genetische afwijkingen.
08-06-2010, 10:30 uur , Academiegebouw, Domplein 29, Utrecht.
Anuska Mahabir, Diergeneeskunde
Proefschrift: Development of an in vitro genotoxicity screening assay: combining different genotoxic endpoints
Promotor 1: Prof. dr. C.F.M. Hendriksen
Copromotor 1: Dr. J. van Benthem