Geneeskundestudenten reizen naar walhalla van kinderpsychiatrie
Array
Kleine Hans in Londen
“Little Hans?”, vraagt Danya Glaser, “is dat niet het eerste en enige kind dat door Freud psychoanalytisch is doorgezaagd?” In een chique zaaltje van de Royal Society of Medicine in hartje Londen luisteren twintig VUmc-geneeskunde studenten en één professor naar het verhaal van deze charismatische academica.
In de tuin van het Freudhuis discussieerden de studenten over de waarde van Freud Professor Glaser, ooit begonnen als kinderarts en nu één van Engelands meest gerenommeerde kinderpsychiaters vertelt over haar rijke ervaring met misbruikte en mishandelde kinderen. “Veroordeel deze ouders niet, want dat is niet jouw taak als kinderpsychiater”, aldus Glaser.
Walhalla
Vrijdagavond 9 april vertrok de groep geneeskundestudenten, uiteenlopend van enthousiaste eerstejaars tot enkele serieus ogende co’s per bus naar Londen. Vijf dagen kinderpsychiatrie, een druk programma dus. De Kleine Hans commissie werd 12,5 jaar geleden opgericht door hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie Theo Doreleijers. Om dit te vieren heeft de commissie haar droom verwezenlijkt met de organisatie van deze studiereis, een internationaal avontuur met academische prestige voor geïnteresseerde studenten.
Na een bezoek aan het Freudhuis begaven de studenten zich naar de tuin. Wat is de waarde van Freud voor de hedendaagse kinderpsychiatrie? Doreleijers legt uit: “Freud is echt verleden tijd, maar heeft de psychiatrie zeker een dienst bewezen. Morgen zullen we horen over de actualiteit in het walhalla van de kinderpsychiatrie.” Het walhalla, het Institute of Psychiatry van Maudsley Hospital, heeft speciaal voor Kleine Hans een fenomenaal dagprogramma georganiseerd met maar liefst acht academici, die vertellen over hun specialismen binnen de kinderpsychiatrie. Indrukwekkend is de charmante Dr. Stringaris, die moeiteloos de aandacht van de groep blijft houden bij de uitleg van causaliteit binnen de psychiatrie. “Blijf je afvragen: hoe verloopt het samenspel van de omgeving en de biologische risicofactoren bij een kind met ADHD?” en Professor Simonoff, die het belang van tweelingstudies benadrukt.
Enthousiast
De discussies binnen de groep zetten zich, geheel in Britse traditie, na de lezingen voort in de pub. Onder het genot van een glas lokaal bier smult iedereen van de machtige ‘pie ‘n’ mash’. Dit gastronomische hoogtepunt lijkt iedereen te voorzien in de toegenomen energiebehoefte deze week. Ook Doreleijers is zichtbaar aan het genieten van de enthousiaste groep en vertelt de studenten over zijn persoonlijke carrièrepad als arts.
Echte patienten worden alleen gezien bij een bezoek aan de Camlet Lodge secure unit, waar psychiatrisch gedetineerden hun behandeling ondergaan. Het lopen door de kamers en therapieruimtes laat niemand onberoerd. Een student vraagt zich af: “Komt het met deze patienten eigenlijk nog wel goed?” Het antwoord blijft haar voorlopig verschuldigd.
Ter afsluiting van de reis is er een lunch gepland met de kinderpsychiaters (in opleiding) van de prestigieuze University of Cambridge. Sommige studenten grijpen hun kans en vragen de artsen het hemd van het lijf, anderen lijken nog bezig met het verwerken van de indrukken van de afgelopen week. “Volgend jaar weer”, roept Doreleijers en de groep begint aan haar reis huiswaarts.
Doeschka Ferro
bron: Tracer
