Aan Professor Frits van Dam, Secretaris Vereniging tegen de Kwakzalverij

INGEZONDEN BRIEF
Geachte professor van Dam,

In antwoord op uw schrijven en naar aanleiding van uw artikel onder de titel:‘Alternatief ‘ is niet zo onschuldig’ [De Telegraaf d.d. 1 september 2009] bericht ik u het volgende………………… Het moet u als hoogleraar psychologie toch genoegzaam bekend zijn. Plotseling kan
men het zich niet meer herinneren. Een ramp!

Zomaar, pardoes kan het gebeuren. Het komt als een dief in de nacht. Had u nou maar
tijdig uw homeopathische druppels, bijvoorbeeld Ginkgo Biloba, ingenomen, dan was
het nog wel goed met u afgelopen professor. Nu helaas niet en dat is erg vervelend. 

In het genoemde artikel in De Telegraaf refereerde u dan ook aan twee ernstige ongelukken,
beschreven in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, die door alternatieve
behandelaars zouden zijn veroorzaakt door toepassing van nekmanipulatie.

Verder beschreef u een kindje in Australie dat een behandeling van eczeem, met volgens
u homeopathische watertjes, niet overleefde. Niet te geloven! Helemaal in dat
verre land, terwijl u het onderstaande, dat warempel hier om de hoek gebeurde, verzuimde
te vermelden.

In het West Fries Gasthuis te Hoorn, het ziekenhuis waar uw eigen voorzitter van uw
antikwakclub, CEES RENCKENS, ook als gynaecoloog werkzaam is, vond onlangs in
begin mei van dit jaar een sectio met dodelijke afloop plaats.

Ik citeer uit het Noord Hollands Dagblad d.d. 4 juli 2009:

‘…..Zomaar, pardoes kan het gebeuren. HET KOMT ALS EEN DIEF IN DE NACHT…..’

Aangifte mislukte bevalling

‘Het echtpaar Ramgoelam uit Zwaag heeft tegen het Westfriesgasthuis en een gynaecoloog
van dit ziekenhuis aangifte gedaan wegens dood door schuld. Aanleiding is de
compleet mislukte bevalling van Biendiya Ramgoelam bijna twee maanden geleden.
Door complicaties ontstond voor de moeder een kritieke situatie. Haar dochtertje
Biendiya overleed. Omdat er een zeker risico aan de bevalling zat, was vooraf bepaald
dat wanneer de ontsluiting binnen uiterlijk drie uur niet zou vlotten er een keizersnede
zou volgen. Tijdens de bevalling oordeelde de gynaecoloog echter dat een ontsluiting
van twee centimeter in tien uur vlot genoeg was en wees het dringende verzoek van de
ouders te gaan “snijden” af.

De bevalling kreeg een dramatisch verloop en eindigde uiteindelijk in een spoedkeizersnede
waarna de aanvankelijk gezonde baby overleed. Het Hoornse ziekenhuis heeft
de mislukte bevalling op 5 mei niet gemeld bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg
(IGZ) hetgeen wettelijk verplicht is.

De inspectie kwam er achter omdat ze eind juni werd ingeseind door het Openbaar
Ministerie in Alkmaar nadat het echtpaar Ramgoelam aangifte probeerde te doen. Het
ziekenhuis wilde ook alleen een eigen intern onderzoek doen naar de bevalling. Het IGZ
wees dat af en wil dat een externe onafhankelijke commissie de dramatische bevalling
onderzoekt. Het ziekenhuis heeft daarmee ingestemd.’

Maar natuurlijk professor, wast U de handen in onschuld?

Professor, ik volsta met een saillante opmerking die Cees zelf in zijn boekje:
“HEDENDAAGSE KWAKZALVERIJ”, al in 1992 heeft opgeschreven.
Cees schrijft: “Hoezeer het ook uit een oogpunt van democratie te betreuren is: een
goed oordeel over de waarde van bepaalde geneeswijzen is slechts te geven door een
daarin doorknede en goed opgeleide professie.”

Inderdaad Cees, door een daarin doorknede en goed opgeleide professie werd een
gezond kind uiteindelijk de dood in gesleurd.

De familie Ramgoelam heb ik geadviseerd om gebruik te maken van de artikel-12 procedure.
Via deze procedure was het de antikwakkers immers ook mogelijk om in de
zaak Millecam, buiten de medisch tuchtrechter om, Jomanda en twee artsen strafrechtelijk
te vervolgen.

Wellicht – maar ik ben geen jurist -geeft deze artikel 12 procedure in de toekomst ook
voortaan aan andere slachtoffers van medisch kwalijk handelen de mogelijkheid om te
procederen. Het arrogante medisch tuchtrechtelijke systeem, waarin men elkaar zo vaak
de handen boven het hoofd houdt, het systeem van ‘ouwe jongens krentenbrood’ kan
dan worden vermeden. Het bewandelen van deze weg hebben de antikwakkers, absoluut
door hen onbedoeld en onvoorzien, vanaf nu mogelijk gemaakt.

In de Telegraaf van dinsdag 7 april 2009 stond er boven een artikel van de hand van
de secretaris van de antikwakclub, professor Frits van Dam, met dikke vette letters, de
oproep: INSPECTIE DOE WAT!

Zeker, we hopen dat de inspectie ten gunste van de familie Ramgoelam wat gaat doen.
Wij hopen op een succesvolle rechtsgang voor de familie Ramgoelam.

De Inspectie voor de Gezondheidszorg onderzoekt intussen meer klachten over
de afdeling gynaecologie van dit in opspraak geraakte hospitaal waar 4 baby’s
onder zeer bedenkelijke omstandigheden stierven. Bij het ter perse gaan van
deze flyer zijn er nog geen definitieve resultaten van dit onderzoek bekend.

Drama Purmerend

Op 29 september 2005 vond er in het Waterlandziekenhuis te Purmerend een afschuwelijk
medisch drama plaats. Via een sectio Caesarea, een keizersnede, kwam een
baby ter wereld en liep daarbij een zeer hoge dwarslaesie op. Hierdoor is het kind
blijvend totaal verlamd geworden en moet het kunstmatig in leven worden gehouden.
Moeder en kind werden overgebracht naar de afdeling neonatologie van het VU-ziekenhuis
te Amsterdam. Omdat de kinderartsen euthanasie wilden verrichten en de ouders
daar ernstig bezwaar tegen maakten ontstond er een eigenlijk nog nimmer vertoonde
machtsstrijd rondom een kinderleven.

Omdat er bij de moeder sprake was van een zogenaamde placenta praevia, een
moederkoek die zich dan veel te laag in de baarmoeder heeft vastgezet en zo het geboortekanaal vernauwd, moest er een sectio worden gedaan. Echter, tijdens de
operatie bleek het hoofdje van het kind reeds diep in het nauwe geboortekanaal te zijn
ingedaald.

Het kind was intussen muurvast komen te zitten en men heeft toen waarschijnlijk op
operatief technisch gezien onverantwoorde wijze, zo hard aan het hoofdje getrokken dat
het nekje ter hoogte van de derde en vierde nekwervel werd gebroken. Een fatale operatieve actie waardoor een dwarslaesie ontstond en tengevolge daarvan een totale verlamming, inclusief verlamming van de ademhalingsspieren.

Technisch geknoei van de hoogste plank.

Zal deze charlatanerie worden bestraft? Welnee, het geklungel wordt vast en zeker aan
een onvoorziene complicatie toegeschreven. Een kind meer of minder dood, maakt
blijkbaar toch niets uit?

En natuurlijk tot op heden over deze bijzondere miskleun ook weer geen vragen vanuit
de Tweede Kamer. Ook in het ‘antikwakblad’ werd van deze Purmerendse kwakzaak
geen melding gemaakt.

Natuurlijk niet. De lafaards!

Erg jammer overigens, want het had een zeer deskundige verslaggeving kunnen zijn.
Immers, de voorzitter van de antikwakclub is zelf gynaecoloog. Hij had er z’n reguliere
collega wel eens goed van langs kunnen geven. Zoveel kwakzalverij is toch ongehoord!
Dat kan toch niet? Of….?

Het had een prachtige publicatie in het ‘Antikwakblad’ kunnen worden. Maar helaas,
een gemiste kans of misschien toch even gedacht: ‘Ik sta nu midden in de reguliere
‘shit’, maar het stinkt niet!’

Waarde professor, gelijk u in ‘De Telegraaf’ deed, zal ik mij ook tot drie incidenten
beperken. Het betreft nog een chirurg in Emmen.

Onlangs werden we geconfronteerd met een aantal doden tengevolge van maagverkleiningsoperaties veroorzaakt door een chirurg, die ook al in Duitsland voor zeer ernstige medische fouten was veroordeeld. Twee doden in het Scheperziekenhuis in Emmen.
“Ik heb een gezonde man vol vertrouwen weggebracht naar het ziekenhuis en
hem in een kist teruggekregen”, verzucht de weduwe uit Meppel. En de zoon van de
overleden man Gerrit laat weten dat: “Papa door de operatie volledig de vernieling in is
gegaan.”

In de media is er maar even aandacht voor geweest. Niet veel en zelfs in De Telegraaf
treffen we het pas aan op pagina 8 (Krant d.d. donderdag 16 april 2009) en Kamervragen
zijn er al helemaal niet gesteld. En als vanzelfsprekend staat er in de kwakrubriek
op internet al helemaal niets vermeld.

Als men zich even zou realiseren – maar daarvoor ontbreekt blijkbaar elk gevoel – dat
er dagelijks mensen van vlees en bloed door pure reguliere kwakzalverij doodgaan
dan kan er direct een hele dikke kras worden gehaald door de vele absurde onzin die
schaamteloos, maar dan over de alternatieve geneeskunst, op internet vermeld wordt.
Maar helaas professor van Dam, zo gaat dat nu eenmaal in de praktijk. Een intens vies
walgelijk spel vol van echte boeven, valse knikkeraars, gluiperds en internetgespuis,
moralisten en schlemielen, terwijl er voor een grote mond van reguliere zijde absoluut
geen ruimte is. Zeer zeker is er geen plaats voor het afkraken van de alternatieve opvattingen
en van hen die anders dan te doen gebruikelijk over geneeskunst denken.

Doden door reguliere Kwakzalverij

Eind februari 2007 rapporteerde de Inspecteur Generaal van Volksgezondheid, Prof. dr.
G. van der Wal, dat er jaarlijks in de Nederlandse Ziekenhuizen meer dan dertigduizend
patienten het slachtoffer van medische fouten zijn en ruim zeventienhonderd hiervan
deze fouten met de dood moeten bekopen. Inmiddels is overigens bekend geworden
dat die sterfte waarschijnlijk tenminste tweemaal zo hoog is.

Simpele rekensom

Zoals bekend zijn we thans sedert de dood van Sylvia Millecam achtjaar verder. We
kunnen dus nu heel eenvoudig stellen dat we dus achtmaal dertigduizend, dus tweehonderd en veertigduizend slachtoffers verder zijn en ruim achtmaal zeventienhonderd, dus dertienduizend zeshonderd, ik herhaal, dertienduizend zeshonderd mensen die in die tijd de dood werden in gesleurd. Men behoeft geen Einstein te zijn om te kunnen berekenen dat hier sprake is van een significante reguliere voorsprong van dertienduizend zeshonderd doden!

Slachtoffers en doden met een totale omvang ter grootte van de helft van het aantal inwoners
van een stad als Rotterdam. Over de gehele gezondheidszorg in ons land schat
men dat er in totaal zo’n 5000 tot 8000 doden (let wel: DODEN!) per jaar door medische
missers te betreuren zijn.

Welaan professor, waar hebben we het nu eigenlijk nog over? Waarom richt u de aandacht
niet op deze verschrikkelijke, deze afschuwelijke en nauwelijks te omschrijven reguliere medische blunders? Blunders, waarachter zoveel intens menselijk leed verscholen
zit. Blunders, die plaatsvinden en hebben gevonden in het circuit dat zich zo gaarne siert met de absurde woorden: ‘wetenschappelijke geneeskunst! Laat me niet lachen! Dit is toch meer dan belachelijk!

Blunders die we zonder enige restrictie kunnen benoemen met reguliere, maar dan wel
gelegaliseerde kwakzalverij. Gewikt en gewogen volgens de door de huidige Minister
Klink ingestelde strafmaat, en dan tegen de achtergrond van dik dertigduizend reguliere
slachtoffers met een indrukwekkende score van ruim zeventienhonderd doden per jaar,
dan zou zowat de helft van de reguliere artsen zwaar beboet moeten worden en in het
cachot moeten worden opgesloten.

Waarom, mijnheer de professor, staat mijnheer de Minister hier niet beter bij stil en
wordt er niet door hem ingegrepen? Hier dient zijn beleid op te worden afgestemd en
ook zijn houding tegenover de alternatief geneeskundigen mag niet langer gestoeld zijn
op de meest afschuwelijke reguliere leugens en wilde verhalen van, volgens mij, een
stel maatschappelijk gestoorde en gefrustreerde fanaten.

Sylvia Millecam’s is dood, maar ze is niet overleden door toedoen van alternatief geneeskundigen. Dat is een verschrikkelijke leugen. Een leugen die in de wereld is gebracht
door lieden die last hebben van een diversiteit van psychiatrische symptomen,
zoals frustratie en intolerantie, rancune en emotionele incontinentie en die steeds maar
weer geobsedeerd zijn van hun eigen gelijk en voortdurend klem zitten in een tunnelvisie
waardoor ze extreem reductionistisch denken over geneeskunst.

Gelijk immorele en onverbeterlijke querulanten bijten zij zich als ridicule en onwetende
fanaten op paranoïde en vooral geexalteerde wijze vast in alles wat ook maar even
anders is dan wat men in alle bekrompenheid binnen het reguliere universitaire denken
ooit geleerd heeft. Het zijn de luizen in de pels van de medische vooruitgang. Laat dit
nu eens en voor altijd gezegd zijn. Dit is de waarheid, niets anders dan de waarheid!
Hun gedrag en hun acties moeten we dan ook beschouwen als een gruwelijke plaag
van ongekende maatschappelijke omvang waardoor excellente en intussen door talrijke
patienten geprefereerde alternatieve behandelingen geen enkele kans krijgen! Zowel
medisch als ethisch een onverantwoorde gang van zaken. Hier dient ten felste tegen te
worden geprotesteerd!

Natuurlijk professor, wast OOK de VdtK de handen in onschuld! Ja, toch!?

Tekst: Th. H. L. Michiels, Doctor of Naturopathy & Master of Naturopathy,
Auteur van de boekjes: Aanklacht, Heksenjacht en Bezwaarschrift
© All copyrights 2009 Th. H. L. Michiels

Dat doet ze toch altijd?

Rob