De zin van CT-scans na een ongeval
Array
De spoedeisende hulp van het UMC St Radboud beschikt al enkele jaren over een CT-scanner. Door middel van röntgenstraling zijn zo twee- en driedimensionale beelden te maken van alle weefsels die na een ongeval beschadigd kunnen zijn. Letsels van het hoofd, fracturen, longletsels, beschadigingen aan lever, milt en vaten: de CT-scanner is in staat om deze accuraat in beeld te brengen. En dat binnen enkele seconden! Om deze reden ondergaan slachtoffers van ongevallen steeds vaker een ’total body scan’ van hoofd, nek, borst, buik en, als dat nodig is, van armen en benen.
Maar het is de vraag of een CT-scan altijd zinnig is, want helaas kleven er ook nadelen aan: blootstelling aan röntgenstraling geeft een kleine, maar niet verwaarloosbare kans op kanker. Bovendien kost een CT tijd en geld.
Monique Brink onderzocht in welke mate én wanneer het zinnig is om een CT van de borst bij ongevalslachtoffers te maken. Op basis van CT-uitkomsten bij meer dan duizend patienten ontwierp zij criteria voor een gerichter gebruik van CT-scans. Ook besteedt ze aandacht eraan hoe schadelijke röntgenstraling verminderd kan worden als er toch een scan gemaakt wordt.
Monique Brink (’s-Hertogenbosch, 1980) studeerde Geneeskunde in Nijmegen. Bovenstaand onderzoek is verricht op de afdelingen Radiologie en Traumatologie van het UMC St Radboud. Brink is sinds 1 juli 2009 in het Radboud in opleiding tot radioloog.
Zie ook de promotie van Jaap Deunk op 30 september.
