Telefonische triage op huisartspost: een kwestie van geluk?
ArrayIn het proefschrift ‘For your eyes only’ concludeert huisarts en onderzoeker Hay Derkx dat slechts 21% van de triagisten de juiste vragen stelt aan de patient. Op basis daarvan krijgt in 58% van de gevallen de patient het juiste triage advies. Hay Derkx hield samen met collega Harrie van Rooij, ook huisarts/onderzoeker, een referaat over hun studies uitgevoerd op 17 huisartsenposten verspreid over Nederland bij de afdeling IQ Healthcare.
Vier van de 10 patienten kreeg een zelfzorgadvies terwijl de verwachte uitkomst van triage een bezoek aan de huisartsenpost had moeten opleveren. De discussie werd geleid door Paul Giesen, huisarts en onderzoeker, die zelf ook de kwaliteit van telefonische triage op de huisartspost bestudeerde, en spitste zich vooral toe op de mogelijke oorzaken zijn van de onjuiste triage en het aspect veiligheid. Omdat de studie van Derkx et al. patienten betrof die zich niet in levensbedreigende situatie bevonden (geen hoogste urgentiecategorieen), zijn gevolgen van onjuiste triage niet direct zichtbaar. Daarnaast werden de uitkomsten van het onderzoek van Derkx gerelativeerd, omdat in andere literatuur de telefonische triage als veilig wordt beoordeeld. Overigens blijft interessant dat veel patienten, zo bleek uit discussie, op eigen initiatief verder hulp zoeken op de SEH-afdeling van een ziekenhuis.
Opvallend is dat er vanuit de Spoedeisende Hulp Verpleegkundigen een toenemende behoefte is aan hulpmiddelen en rapportage mogelijkheden voor telefonische hulpvragen. Rolf Egberink presenteerde in 2007 al een studie waarin blijkt dat professionals in toenemende mate te maken met patienten die de SEH bellen met acute vragen. Er bestaat nog steeds geen landelijk geen systeem voor SEH-verpleegkundigen om bevindingen uit het telefonisch consult in vast te leggen.
In de discussie bleek opnieuw dat zowel in onderzoek als de praktijk vaak gezocht wordt naar oplossingen binnen de eigen referentiekaders. De kans van gezamenlijke initiatieven op dit terrein is (nog) niet (h)erkend. Wellicht ligt hier een mooie taak voor de Acute Zorgregio’s en het Regionaal Overleg Acute Zorg? Ik zou huisartsen, triagisten en SEH medewerkers uit willen dagen dit probleem multidisciplinair te gaan bekijken. Wanneer dat gaat lukken, een kwestie van geluk?
Sivera Berben, Acute Zorgregio Oost