Patiënten bepleiten zorgprogramma’s eetstoornissen
ArrayPatienten met anorexia en boulemia willen dat hun hulpverlener niet focust op hun eetstoornissen maar zich breed orienteert op hun psychische problemen. Hulpverleners daarentegen willen zich richten op de eetproblematiek sec en niet op het brede kader.
Aldus ontstaat een slechte hulpverlenersrelatie, er ontstaat geen klik. Tot deze conclusie komt Simone de la Rie in haar proefschrift Eating Disorders in different perspectives dat zij op vrijdag 23 januari verdedigde op de Erasmus Universiteit. Zij enquêteerde en interviewde vele patienten en hulpverleners. Het beste (in de ogen van de patienten) scoren de gespecialiseerde, multidisciplinaire instituten voor eetstoornissen.
Zij hanteren de zo bepleite brede benadering, werken binnen zorgprogramma’s, stimuleren zelfhulp en bieden nazorg. Eerstelijn en ziekenhuis schieten daarin te kort, aldus de resultaten van het proefschrift. Wat ontbreekt is een goede, breed geaccepteerde verwijsrichtlijn van eerstelijn naar gespecialiseerde zorgprogramma’s.
De jonge doctor Simone de la Rie heeft een proefschrift geschreven. Beter toegankelijk voor professionals is haar boek over hetzelfde onderwerp Zie mij voor vol aan. Wegwijzer voor behandeling van eetstoornissen (aan de hand van ervaringen van patienten) . U vindt dit door te surfen op de naam van de auteur.
Guus Schrijvers