Tendentieuze verkiezing van Vereniging tegen de Kwakzalverij blijft ongenuanceerd over Rector-magnificus van de Vrije Universiteit Lex Bouter

Rector-magnificus van de Vrije Universiteit, Lex Bouter volgens de Vereniging tegen de Kwakzalverij

onderzoek gestimuleerd naar kwakzalversmethoden zoals homeopathie en acupunctuur. Hij is de hoofdonderzoeker van een studie naar het toegevoegde effect van acupunctuur bij IVF behandelingen. Door de publicatie van deze studie veroorzaakte hij, volgens VtdK, een toename van patienten die van hun gynaecoloog ook acupunctuur eisten bij hun IVF behandeling. Verder heeft Bouter het privaatdocentschap in de homeopathie aan de VU nooit iets in de weg gelegd. De jury heeft zwaar laten wegen dat Bouter een wetenschappelijke voorbeeldfunctie heeft als ex-directeur van een belangrijk onderzoeksinstituut van de VU (EMGO) en nu als rector-magnificus van de VU. Hij is naar het oordeel van de jury van de VtdK een man met twee gezichten, iemand die, tegen beter weten in, de alternatieve geneeskunde net zo serieus neemt als de reguliere geneeskunde. Ondanks het feit dat Bouter een verdiende prijswinnaar zou zijn gaat de prijs toch naar de NCRV, omdat de publieke reikwijdte van een omroeporganisatie nu eenmaal vele malen groter is dan die van het hoofd ener universiteit. En daarmee laat de Vereniging tegen de Kwakzalverij wederom zien dat men elke nuance ontbeert en een zeer gewaardeerd wetenschapper.

Vorig jaar vermeldde de vereniging nog welke personen in de jury zaten, dit jaar is het rapport van de VtdK niet voorzien ondertekening van de leden van de jury, Het is gissen welke leden van het bestuur van de VtdK zitting hebben in de jury. Weinig wetenschappelijke benadering!

Frappant is wel dat voorzitter Cees Renckes van de vereniging tegen de kwakzalverij zelf volgens de grootste medische database, Pubmed, nog nooit een klinisch onderzoek gepubliceerd heeft, maar hij heeft wel altijd veel kritiek op werk van anderen.Volgens critici, werkt de vereniging volgens te eng geïnterpreteerde wetenschappelijke methoden en heeft het bestuur van de vereniging te weinig oog voor mogelijk werkzame alternatieve therapieen. Tegenstanders vinden dat de vereniging voorbij gaat aan het idee dat vooruitgang alleen mogelijk zou zijn door de eigen wetenschappelijke (meet-)methodes voortdurend in vraag te blijven stellen en open te staan voor “alternatieven” en “het onbekende”. De drijvende kracht achter de vereniging is aan het begin van de eenentwintigste eeuw de voorzitter, de Hoornse vrouwenarts Renckens.

Elk jaar weer leidt deze prijs tot felle kritiek om de Vereniging tegen de Kwakzalverij. De vereniging kraakt alles wat niet regulier is af. Holistische en complementaire artsen, die patienten die regulier uitbehandeld zijn, nog wel willen en kunnen helpen worden aan de schandpaal genageld. Als een therapie niet wetenschappelijk bewezen is, is het niet goed en verderfelijk. Zij gaan voorbij aan het feit dat een patient alleen maar geinteresseerd is in een oplossing van zijn of haar gezondheidsprobleem. De voorzitter van de Vereniging tegen de kwakzalverij maakt er een gewoonte van om reguliere collega ’s en medisch hoogleraren ongenuanceerde te veroordelen. In het blad van de Koninklijke Maatschappij voor Geneeskunde, Medisch Contact, van september 2006 tikte, de hoogleraar virologie Prof. dr. J.Galama, Renckens stevig op de vingers.

De Vrije Universiteit is bijzonder verbaasd dat deze internationaal als zeer deskundig bekend staande medewerker van onze instelling hiervoor genomineerd is. Het beeld dat de Vereniging tegen de kwakzalverij in haar uiterst beperkte en niet-onderbouwde toelichting geeft, doet geen enkel recht aan de status en het belang van het wetenschappelijk hoogstaande werk dat prof. Bouter voor de VU heeft verricht en nog steeds verricht.

Lex Bouter werd in 1992 benoemd tot hoogleraar Epidemiologie en als wetenschappelijk directeur van het EMGO Instituut van het Vrije Universiteit Medisch Centrum Amsterdam. Op methodologisch gebied richtte zijn belangstelling zich onder meer op de klinimetrie en de methoden van literatuuronderzoek. Van 1996 tot 2002 was prof. Bouter redacteur en van 2002 tot 2006 hoofdredacteur van de gezaghebbende Cochrane Collaborative Back Review Group.

Redactie Medicalfacts

http://www.martijnhulst.nl