Kan schrijven en praten over je ziekte het genezingsproces versnellen ?
ArrayDoordat ik bezig ben het portaal www.zorgbode.nl van de grond te krijgen heb ik mij eens verdiept in deze vraag. Als je dan het Internet afsurft kom je vele artikelen tegen die deze vraag met JA beantwoorden. Hieronder vindt u een aantal artikelen die deze vraag dus bevestigend beantwoorden: http://www.psychfysio.nl/Nieuws/1_10_2.html
Eerder onderzoek toonde al dat schrijven over levenstrauma’s een gunstig effect heeft op psychologisch- en fysiek welzijn. De auteurs in dit onderzoek willen weten of het schrijven of praten over levensdoelen ook een positief effect heeft. King ontdekte al dat schrijven over je ‘Best Possible Self’ (BPS) dezelfde gezondheidsvoordelen gaf als schrijven over psychische trauma’s. Het voordeel van schrijven over BPS is dat dit minder gepaard gaat met opkomen van negatieve emoties.
http://members.home.nl/me-cvs/Praten%20helpt%20als%20je%20ziek%20bent.htms. Bron: Libelle Dr .8 1998 PRATEN HELPT ALS JE (ERNSTIG) ziek bent. De een praat veel met familie en vrienden, de ander houdt zich groot en zwijgt. Uit onderzoek blijkt dat praten over een ernstige ziekte vaak helpt om die beter te verdragen. Het uiten van angst, twijfel en wanhoop kan zelfs zoveel opluchting geven, dat het de ziekte gunstig beïnvloedt. Libelle- verslaggeefster Trudy Kunz ging op zoek naar de achtergronden en sprak met onderzoekster Margot Remie van het Helen Dowling Instituut. Margot Remie: "Natuurlijk kun je een ander niet vertellen hoe hij of zij zijn ziekte moet verwerken. Maar als je alle onderzoeken bij elkaar optelt, kost het moeite om niet van de daken te schreeuwen: Laat toch vooral horen wat je voelt! " Deel je gevoelens met anderen – niet alleen de negatieve, maar ook de positieve. Want dat is de andere kant: zwaar zieke mensen krijgen vaak de indruk dat zij niet meer blij mogen zijn. Zij hebben immers die ziekte! Maar of een ander je nu begrijpt of niet, het gaat om jou. Het gaat erom dat jij aandacht vraagt voor de gevoelens die jóu bezighouden! " De les van al deze onderzoeken lijkt duidelijk: maak van je hart geen moordkuil. Stort je gevoelens ergens uit –of het nu bij een mens van vlees en bloed is, of in een dagboek, brief of lotgenotengroep. http://www.cm.be/nl/100/uwgezondheid/uwgezondheid/iedereen/n_r/neerslachtigzijn.jsp Mensen die hun gevoelens uiten voelen zich geestelijk en lichamelijk beter. Dit kan op veel verschillende manieren gebeuren: praten, schrijven, tekenen, componeren, uithuilen of bulderend lachen.
http://msweb.nl/index.php?menu_id=107&content=display_one_item&ID=113&description1=Mijn%20verhaal&description2=&menu_id=107&expand=&symbol=2 En dan ga je surfen op het Internet. Op zoek naar MS. En weet je, uiteindelijk ben je tevreden dat ze iets gevonden hebben. Wat ze gevonden hebben, daar ben je dan minder mee tevreden. Maar je bent uiteindelijk van die stempel van profiteur af. En je wilt je verhaal kwijt. Ik mail enorm veel met mensen die ik ken in het binnen- en buitenland en je vertelt hen wat je overkomen is. En dat lucht je op, je helpt je zelf uit de put. Je deelt je smart met een ander. Ik kijk enorm positief tegen MS op. Waarom? Je kan in een hoekje kruipen en zitten janken, maar wat kom je er mee vooruit? De mogelijkheid bestaat dat ik binnen een aantal jaren afhankelijk word van anderen. Maar zolang ik mezelf kan behelpen, zal ik dat doen. Ik voel me gelukkig, ik ben tevreden. Vele andere artikelen heb ik hier buiten beschouwing gelaten omdat het er teveel zijn maar 1 ding is dus wel duidelijk: SCHRIJVEN EN PRATEN HEEFT EEN POSITIEVE INVLOED OP HET GENEZINGSPROCES.
