Droge mond bij hoofd-halskanker door gerichte bestraling te voorkomen

Xerostomie (een droge mond) en plakkerig speeksel is een veelvoorkomende en blijvende Jellema onderzocht de effecten van deze bijwerkingen op de kwaliteit van leven van deze patiënten. Veel voorkomende klachten bleken vermoeidheid, slapeloosheid en een verminderd lichamelijk functioneren. Bij vrouwen en jongere patiënten zijn deze effecten volgens de onderzoeker het sterkst.

Ook onderzocht Jellema welke invloeden een rol spelen bij het ontstaan van een droge mond bij de bestraling van de kankerpatiënten. De hoogte van de stralingsdosis en de gebruikte techniek bleken belangrijke risicofactoren te zijn. Verder kwam Jellema tot de conclusie dat naast de oorspeekselklieren de speekselklieren bij de onderkaak een belangrijke rol spelen. Door deze gebieden bij de bestraling te sparen, neemt het risico op een droge mond volgens de onderzoeker af.

Door deze gebieden bij de bestraling te sparen neemt het risico op een droge mond af. Andere risicofactoren om een droge mond te krijgen bleken de hoogte van de stralingsdosis en de gebruikte techniek (een- of tweezijdig bestralen).

Het hebben van een droge mond en plakkerig speeksel wordt door patiënten met hoofd-halskanker als een zeer vervelende bijwerking ervaren. Jellema onderzocht als eerste de effecten van een droge mond op de kwaliteit van leven. Hieruit bleek dat patiënten met een droge mond klachten ervaren als vermoeidheid, slapeloosheid en een verminderd lichamelijk functioneren. Deze effecten zijn sterker bij vrouwen en jongere mensen.

Tenslotte is in dit onderzoek gekeken naar de effecten van behandeling met Amifostine tijdens de bestraling. Amifostine is een middel dat de speekselklieren kan beschermen. Behandeling met dit middel is belastend voor patiënten, arbeidsintensief en kostbaar. Uit het onderzoek bleek dat een minder frequent toedieningsschema een vergelijkbaar effect heeft op een droge mond. Maar het leidt nog steeds tot veel bijwerkingen voor de patiënt.

Rob