RIVM: Risico’s van eHealth in beeld
ArrayHet RIVM en Nictiz hebben een overzicht gemaakt van de risico’s die eHealth-toepassingen met zich mee kunnen brengen en hoe deze risico’s beheerst kunnen worden. Online therapie, zorg-op-afstand, telemedicine: veel zorginstellingen en praktijken zijn hard aan het werk om eHealth in hun zorgaanbod te integreren. Om dit zo goed mogelijk te laten verlopen, is het belangrijk te beseffen dat eHealth ook risico’s met zich mee kan brengen als het niet op de juiste manier wordt ingezet.
Risico’s bij eHealth kunnen bijvoorbeeld ontstaan door falende of ‘onrijpe’ techniek, door patiënten die (nog) niet goed omgaan met de technologie, door storingen in de netwerkverbinding of omdat een techniek onvoldoende is ingebed in een organisatie. 
Deze risico’s kunnen hoge kosten, ongemak, uitstel van genezing, letsel en zelfs overlijden tot gevolg hebben. Zoals ook voor de gewone, conventionele zorg geldt, is het belangrijk deze risico’s te verminderen of zelfs geheel te voorkomen. Een goed inzicht in de risico’s van eHealth geeft een zorginstelling handvatten om ze te beheersen, wat leidt tot een hogere patiëntveiligheid en kwaliteit van zorg.
In deze whitepaper geven het RIVM en Nictiz weer hoe zorginstellingen en praktijken risico’s kunnen beheersen, namelijk door inzicht te verkrijgen wet- en regelgeving, het gebruiken van bepaalde kwaliteitssystemen en methoden, en het nemen van maatregelen. Deze informatie helpt bestuurders, managers en zorgprofessionals bij de invoering van eHealth en de risicobeheersing hiervan.
2 thoughts on "RIVM: Risico’s van eHealth in beeld"
Comments are closed.
LS! Geachte bezoekers van de site, geachte redactie!
Was het ongeveer 2007 toen bij GGz Noord-Holland e-Health middels skypen werd uitgetest, de bevinding was dat de ernstige patiënten niet naar het beeldscherm kwamen op de afgesproken tij. Verleden week hoorde ik van een collega-onderzoeker van een GGz project met tien patiënten, slechts twee daarvan bleken dan voldoend met een computer te kunnen/willen werken om met hun ziekte geholpen te kunnen worden. Dat er met de patiënt niet gepraat kan worden, maar face-to-face contact met een medisch professional nodig is, om de patiënt weer enigszins op het rechte spoor te krijgen, moet media en politiek kennelijk steeds weer overnieuw uitgelegd worden. Daarbij vertellen techneuten tegenwoordig het verhaal dat hun werk heel moeilijk is, volgens mij om meer geld te kunnen vragen, en de gebruiksvriendelijkheid van techniek schiet er dan dus wel eens bij in.
Het begrip van managers gaat soms niet verder dan dat zij weten dat een loketcontact honderd keer duurder is dan een digitaal contact. Maar communicatie met de klant, patiënt, over allerlei onderwerpen is onmogelijk via digitale media, trouwens ook met geschreven materiaal zijn er velen die maar niet bereikt worden. In een folder zetten, dat mensen niet dakloos moeten worden, niet te veel alcohol moeten drinken, of niet de blues moeten krijgen et cetera, ikzelf probeer het ook soms, moeten we ook blijven doen, maar er kan worden vastgesteld dat de feiten zijn, dat deze benadering vaak niet werkt. Health literacy is gemeten belangrijk om lang en gelukkig te leven, verleden week stond nog in de krant dat 21% van de 55plus beroepsbevolking laaggeletterd is, om somber van te worden. Groet, Sebastiaan, onderzoeker
LS! Sorry voor de typo’s, ik ga snel koffie kopen!