James Black,uitvinder bètablokkers overleden
ArraySir James Whyte Black (1924 -2010)
De Britse Nobelprijswinnaar James Black is overleden. Dat maakte de University of Dundee, waaraan Black jarenlang was verbonden, vandaag bekend.Black overleed zondag op 85-jarige leeftijd, verdere details zijn niet bekendgemaakt. De Schotse arts-onderzoeker James Black ontdekte vijftig jaar geleden het principe van bètablokkers door het effect ervan te bestuderen bij ratten. De eerste bètablokker die Black ontwikkelde, was propranolol. In 1988 kreeg hij de Nobelprijs voor zijn werk aan de bètablokkers. Black won die prijs samen met Gertrude Elion en George Hitchings. Bètablokkers blokkeren een chemisch mechanisme dat de werking van hart en bloedvaten aanstuurt via het autonome zenuwstelsel. Dit laatste zorgt ervoor dat onbewuste lichaamsprocessen in goede banen worden geleid. Denk bijvoorbeeld aan hartritme, ademhaling en spijsvertering. Propranolol wordt ook gebruikt bij de behandeling van migraine en essentiele tremor.
Black kreeg op zijn vijftiende een beurs om te studeren aan de Schotse St. Andrews Universiteit. Door een toevallige ontmoeting met een oud-klasgenoot kwam hij later terecht aan de Veterinaire Universiteit van Glasgow, waar hij aan zijn ontdekkingen kon werken.
Black was een docent aan deUniversity’s Veterinary School gedurende de jaren ’50. Hij is ook bekend om de ontwikkeling van een middel voor de behandeling van maagzweer. Black, Gertrude Elion en George Hitchings werden bekroond met de Nobelprijs voor de Geneeskunde in 1988. Na zijn afstuderen aan de Universiteit van St Andrews, werd Black een docent in Malakka. Hij werd benoemd tot docent aan de Universiteit van Glasgow’s en in 1950 aan de afdeling Fysiologie aldaar.
In 1958 ging Black werken voor farmaceutische bedrijf ICI en werkte later voor Smith Kline & French en voor de Wellcome Foundation. In 1973 werd hij benoemd tot hoogleraar farmacologie aan de University College, Londen en in 1978 werd hij hoogleraar Analytische Farmacologie aan King’s College, Londen, en bleef voorzitter tot 1992. Hij werd geridderd in 1981 en was kanselier van de universiteit van Dundee van 1992 tot mei 2006.